بهبود روابط میان والدین

 بهبود روابط میان والدین

 بهبود روابط میان والدین : از بدو تولد، گوش دادن یکی از مهم ترین فعالیت های انسانی است.

گوش دادن یک مهارت یادگیری است و والدین می توانند از طریق تلاش های مستقیم .

و متمرکز با فرزندان خود درس بخوانند و با آنها صحبت کنند.  بهبود روابط میان والدین

اینها دلایلی است که کودکان با والدینشان از دوران کودکی تا نوجوانی اندک حرف می زنند:

  • زیادی توجه کردن به بسیاری از کودکان در دوران کودکی.

بهبود روابط میان والدین

بهبود روابط میان کودک و والدین

کودکان می گویند والدینشان با آنها بیش از حد صحبت می کنند.

آنها می گویند که والدین زبان فرزندان خود را، حتی احساسات را درک نمی کنند .

و اعتقاداتشان را قبول نمی کنند.

  • آن ها می گویند پدران و مادران سخت، خشن و همیشه به دنبال انتقاد هستند.
  • والدین ما همیشه به ما می گویند که چه کاری باید بکنیم و انجام ندهیم.
  • آنها می گویند والدین ما چیزی را می خواهند که ما نمی خواهیم کاری را می خواهند انجام دهیم.
  • که ما نمی خواهیم. آنها انتظار دارند ما خسته نشویم.بهبود روابط میان والدین

آنها فکر می کنند که آنچه والدینشان می خواهند بگویند این است که چرا آنها به حرف هایشان گوش نمی دهند.

در اینجا چند راهنمایی برای استفاده از مهارت های گوش دادن به فرزندانتان استفاده می شود.

ما ده پیشنهاد برای شما داریم: شروع به یادگیری مهارت های گوش دادن از سنین پایین.

مقالات سایت توسط تیم تخصصی مشاوران و روانشناسان “کانون مشاوران ایران “تهیه و پشتیبانی شده است.

 آموزش مهارت به کودکان

هیچ وقت دیر نیست که این مهارت را یاد بگیریم، همواره زمان برای انجام این کار وجود دارد.

اما شما می توانید آن را به زودی شروع کنید. همانطور که کودک رشد می کند و بزرگ می شود.

وقت بیشتری را صرف آموزش او می کنید تا زمان صحبت با او را برای کاهش فاصله بین شما و کودک خود داشته باشید.

  • در شب، قبل از خواب و در ظهر، شب بهترین زمان است که می توانید این کار را انجام دهید.
  • خواندن یکی از بهترین راه هایی است که می توانید مهارت های صوتی خود را بهبود بخشید.
  • بگذارید فرزندتان سوالاتی بپرسد چه کسی باید از شما بپرسد .
  • و همچنین به شما فرصتی داده خواهد شد تا پاسخ دهید.

شماره تلفن

آموزش مهارت گوش دادن

همانطور که می خواهید، فرزند شما به کلمات شما گوش می دهد.

و شما نیز به حرف های او توجه خواهید کرد.بهبود روابط میان والدین

  • هنگامی که او با شما صحبت می کند، با صبر به او گوش فرا دهید.
  • سعی کنید مدل برای او باشد هنگامی که کودک شما احساس می کند.
  • که شما مشتاق شنیدن کلمات او می باشید.

او نیز در گوش دادن به بحث شما در زمان بعد بهتر خواهد بود.

اجازه دهید کودک شما مکالمه را پایان دهد اجازه ندهید .

که او فکر کند صحبت کردن با والدین فقط یک اتلاف وقت است.

یک نوجوان می گوید:

  • وقتی با والدینم صحبت می کنم احساس می کنم که آنها مکالمه من را دوست ندارند.
  • یا درباره موضوع بحث می کنند و در مورد چیزی که دوست دارند صحبت می کنند.

مدیریت رابطه والدین با کودک

هنگامی که با کودک خود صحبت می کنید، سعی کنید با او تماس برقرار کنید.

بچه ها به زودی متوجه خواهند شد که آیا به حرف های خود و یا جاهای دیگر گوش می دهید.

از یک سن چشم خود را با کودک مرتبط کرده و ارتباط چشمی بگیرید.بهبود روابط میان والدین

سعی کنید با این تماس به فرزند خود بگویید، کلمات او را درک کرده و آنها را به خوبی می فهمید.

در هنگام مراقبت از حرکات صورت و حرکات دست با کودک خود صحبت کنید.

بنابراین شما می توانید حرف های خود را بسنجید .بهبود روابط میان والدین

  • حتی زمانی که شما از صحبت کردن کودک خود خسته شده اید، آن را نشان ندهید.
  • حتما با واکنش های مشابهی که با آنها صحبت می کنید، مواجه شوید.
  • با حرکاتتان به فرزندان خود بفهمانید که به مکالمه ان ها گوش می دهید.

ادامه مطلب …

بازی با اندام تناسلی در کودکان

بازی با اندام تناسلی در کودکان

بازی با اندام تناسلی در کودکان

کودکان در هر سنی امکان دارد که به اعضای تناسلی خود دست بزنند یا با آن بازی کند.

این امر را  امکان دارد کودک در پنج یا شش ماهگی به  انجام دادن آن بپردازند.

  • بدین صورت که کودک در صورتی که به  پشت خوابیده .
  • و دو ران  خود را به یکدیگر نزدیک .
  • و با حرکت‌های ریتمی خود را به سمت بالا و پایین می‌کشد .
  • و کودک در صورتی که بر روی شکم خوابیده .
  • و زانو های خود را برای زمین قرار داده است.
  •  و با حرکت های منظم خود را به جلو و عقب خواهد برد.

بازی با اندام تناسلی در کودکان

بازی با اندام جنسی در کودکان

کودک در یک سالگی امکان دارد هنگامی که در بغل مادر می باشد.

با حرکت دادن قسمت کفل خود به طور دائم دستگاه تناسلی خود را به قسمت سینه.

و شکم مادر بمالد  این کار را در بیشتر مواقعی که در بغل مادر می باشد انجام خواهد داد.

کودک در دو سالگی امکان دارد .بازی با اندام تناسلی در کودکان

  • دستگاه تناسلی خود را به طور دائم به دسته صندلی و یا به دیوار بمالد.
  • وقتی که چنین کاری را انجام می دهد صورت او قرمز خواهد شده .
  • و عرق سردی بر پیشانی او نشسته.
  • و به یک نقطه خیره می‌شود.

شماره تلفن

نشانه های بازی کردن با اندام جنسی

  • در بعضی از مواقع صورت کودک پریده و بدون رنگ خواهد شد.
  • و به این عمل خود ادامه خواهد داد.
  • کودک این عمل را در آغاز به آسانی جلوی چشم پدر و مادر.
  • و اطرافیان انجام خواهد داد.بازی با اندام تناسلی در کودکان
  • اما اگر به سرزنش کردن بپردازید.
  • کودک به محل خلوتی می رود.
  • و دور از چشم اطرافیان چنین عملی را انجام می دهد.

بازی با اندام تناسلی در کودکان1

علت بازی با اندام جنسی در کودک

  • به چه علت کودک به چنین کاری دست می زد؟
  • رایج ترین دلیل تحریک موضعی دستگاه تناسلی در کودک دختر.
  • در نتیجه های مبتلا به انگل کرمک محسوب می شود.
  • بدین صورت که وجود داشتن این نوع  انگل در قسمت تناسلی کودک .
  • موجب تورم و همینطور خارش و تحریک شدن واژن کودک می شود.
  • و در آخر کودک به چنین کاری دست می زند.بازی با اندام تناسلی در کودکان

 

 

 

منبع: کانون مشاوران ایران


 

روانشناس کودک در جنوب تهران

روانشناس کودک در جنوب تهران

روانشناس کودک در جنوب تهران:یکی از پر اهمیت ترین و دارای تاثیر گذار ترین دوران زندگی هر شخصی در دوران کودکی می باشد.

در این دوران شخصیت شخص شکل خواهد گرفت.

روانشناس کودک در جنوب تهران

اهمیت روانشناس کودک

امروزه به اثبات رسیده است که کودک در سن پایین فقط به مواظبت کردن از لحاظ جسمی احتیاج ندارد.

  • کودکان بدون تردید در همه ابعاد مختلف از نظر اجتماعی، عاطفی، شخصیتی و همینطور هوشی احتیاج به مواظبت دارند.

روانشناسی کودک از زمان کودکی انسان، دارای اهمیت می باشد.روانشناس کودک در جنوب تهران

مهارتهای کودکان در برابر دیگران این اهمیت را آشکار خواهد کرد.

  • آغاز پرورش و رشد کودک و استفاده صحیح از مهارت ها و استعدادهای او احتیاج به روانشناس کودک می باشد.

تا در جهت  مهارت‌ها و توانایی‌های کودک به راهنمایی بپردازند.روانشناس کودک در جنوب تهران

به این نکته توجه داشته باشید که کودکان در زمان نوزادی، با کمترین توانایی به دنیا خواهند آمد و به مواظبت فراوان و همراهی احتیاج دارند.

این مواظبت و همراه بودن با کودک در گام اول توسط پدر و مادر صورت می‌گیرد و در موقعیت مختلف احتیاج به یک مشاور و روانشناس می باشد.

روانشناس کودک در جنوب تهران1

وظایف روانشناس کودک 

روانشناس کودک :

  • بر درک کردن و فهم، جلوگیری کردن،شناسایی و معالجه مشکلات در برخورد، رشد کردن و هیجان کودکان می پردازند.

ولی بیشتر پدر و مادرها از اینکه بخواهند کودک خود را نزد یک  روانشناس کودک ببرند  تصور خوبی ندارند.

بسیار این اتفاق افتاده که کودکان زیادی هستند.روانشناس کودک در جنوب تهران

که مشکلات پنهان در آنها وجود دارد و پدر و مادر با تصور نادرست خود در این مشکل دخالت دارند.

رجوع کردن به روانشناس در واقع عملی می باشد که شما به آسانی می توانید برای کودک خود انجام دهید.

تا از مشکلات و موضوعاتی که کودک دارد آگاه شوید.

که این رویکرد در گفت و گو کردن با یک روانشناس کودک می باشد.

که با انجام دادن این گونه فعالیت‌ها می‌توانند به شما کمک کنند.

شماره تلفن

 

منبع: کانون مشاوران ایران



در ادامه بخوانید : 

 

 

 

اختلال اضطراب جدایی

اختلال اضطراب جدایی

اختلال اضطراب جدایی:استرس جدایی از والدین یا اضطراب جدایی کودکان در پایان ماه هجدهم از زندگی نوزاد رخ می دهد.

و واکنش طبیعی پس از راه رفتن کودک است. بسیاری از افراد در این سن میل دارند مستقل باشند.

اما این فرآیند گاهی اوقات خیلی ترسناک شده و فرزند والدین را در آغوش گرفته تا اضطرابش کمی کم تر شود.

اختلال اضطراب جدایی

مدیریت اضطراب جدایی

اضطراب جدایی اگر به درستی توسط پدر و مادر مدیریت شود، در سن سه سالگی از بین می رود.

اما مشکل با این واقعیت شروع می شود که والدین راه درستی برای این مسئله را نمی دانند.

و اضطراب طبیعی کودک را به اختلالی مبدل می کنند که هم خودشان و هم فرزند را در معرض خطر بیشتری قرار می دهد.

 

جدایی اضطراب کودکان

  • جدایی اضطراب کودکان کودکان ذاتا در طبیعت متفاوت هستند.
  • بعضی از کودکان دوستانه تر و دوستانه تر و دوستانه تر و راحت تر با دیگران ارتباط برقرار می کنند.
  • اما از سوی دیگر، کودکانی را می بینیم که جدا شده اند و تمایل بیشتری برای گذراندن وقت با مادر خود دارند.
  • علاوه بر ماده طبیعت و طبیعت، کودکان زیادی هستند که فقط اضطراب جدایی از مادر دارند.
  • گروه دیگری از کودکان از اضطراب اجتماعی رنج می برند. در هر دو مورد، این دو دسته آخر کسانی هستند .
  • که با اضطراب مواجه هستند و مداخلات روانپزشکی به موقع می تواند برای آنها بسیار مفید باشد.

علل اصلی اختلال اضطراب جدایی در کودکان

علل مختلفی برای اختلال اضطراب جدایی را می توان برشمرد.

تعدادی از علل، بیولوژیکی و ژنتیکی وجود دارد که مرتبط با فعالیت سیستم عصبی کودک هستند.

علل دیگر را می توان در خانواده ها یافت، مانند :

  • خانواده های تک نفره
  • خانواده هایی که الگوهای ارتباطی بسیار نزدیک و مرتبط دارند.
  • خانواده هایی که روابط آنها به شدت وابسته است.
  • خانواده هایی که محیط شان پر استرس است.

اختلال اضطراب جدایی2

و والدین دائما در معرض تنش و یا خانواده هایی هستند که یکی از بستگان نزدیک خود را از دست داده اند.

مانند یکی از فرزندان یا پدربزرگ و مادربزرگشان. علل دیگر مربوط به ویژگی های شخصیت کودک است.

مانند درونگراها یا کودکان خجالتی که مستعد ابتلا به این اختلال هستند.

می توان گفت که رفتار والدین اضطراب جدایی را افزایش می دهد.اختلال اضطراب جدایی

به غیر از موارد مرتبط با خانواده، برخی از والدین فرزندان خود را به خویش وابسته نموده و یا اجازه نمی دهند که مستقل باشند.

به عنوان یک کودک، زمانی که کودک رشد می کند.

والدین به هر دلیلی، حتی برای یک مدت کوتاه، مانند سی دقیقه، برای جدا کردن فرزندانشان به هر دلیلی مضطرب خواهند شد.

می توان گفت که در شکل گیری این اختلال خانواده ها و والدین و رفتار آن بسیار حائز اهمیت است.

شماره تلفن01

اضطراب جدایی و راه های درمان آن

اضطراب جدایی یک مسئله رایج در میان کودکان است که در بعضی از آنها در دوره پیش دبستانی شایع است.

این وضعیت اضطراب جدایی که سه الی چهار دقیقه طول می کشد نشان می دهد .

دلبستگی سالم و ایمن کودک به والدین او، اما زمانی که طولانی و مزمن می شود، مشکل ساز می شود.

این اختلال در کودکان ممکن است با علائم کلامی و جسمی ظاهر شود.اختلال اضطراب جدایی

کودکانی که از این اختلالات رنج می برند، سردرد یا ناراحتی شکمی می گیرند و باعث تهوع و استفراغ می شوند.

او گاهی اوقات اضطراب خود را با فریاد، زاری و کوبیدن، و یا حتی کابوس نشان می دهد.

شروع عادت کودک به تنهایی

عادت داشتن یک نوزاد به تنهایی باید از شش ماهگی شروع شود .

و گرنه کودک در سن سه الی چهار سالگی نزدیک به والدینش است.

و جداکردنش از والدین کار ساده ای نیست. اضطراب جدایی یک مشکل شایع در کودکان است

  •  اگر وابستگی فرزند شما بیش از حد بالا باشد، او برای یک لحظه از شما جدا نخواهد شد.
  • و او اصرار دارد که با شما بخوابد و …، مطمئن شوید که به روانپزشک اطفال مراجعه کنید.
  • ترس و اضطراب خود را درک کنید و قبول کنید که اضطراب شما واقعی است.
  • و او را در معرض اضطراب و مقاربت با دیگران قرار ندهید.

 

منبع : کانون مشاوران ایران


از دیگر اختلالات دوران کودکی میتوان به موارد ذیل اشاره نمود.

 


 

مقالات مرتبط:

 

 

 

رفتار صحیح با نوجوانان

رفتار صحیح با نوجوانان

 

رفتار صحیح با نوجوانان و امور مربوط به آن بهترین سایت مشاورخانواده سال ۱۳۹۱٫ ۴٫۶
رفتار صحیح با نوجوانان

با رفتار خوب به نوجوانان پیام‌های مثبت دهید

گاهی ممکن است بزرگ‌ترین مانع برای ما خودمان باشیم. به خاطر داشته باشید.

اگر فکر کنیم قادر به انجام کاری نیستیم، پس نخواهیم توانست آن کار را انجام دهیم و برعکس اگر فکر کنیم

که از عهده انجام کاری برمی‌آییم پس خواهیم توانست آن کار را انجام دهیم.

– والدینی که به نوجوانان خود پیام‌های مثبت می‌دهند، احتمالا کسانی هستند که به آنها در دوران کودکی پیام‌های مثبت داده شده است.

– والدینی که می‌توانند به نوجوانشان کمک کنند، به این امر پی برده‌اند که آنها خودشان آینده خود را می‌سازند، بنابراین سعی می‌کنند به آنها پیام‌های مثبت القا کنند.

– والدینی که باعث می‌شوند تا نوجوانانشان، در صورت انجام هر نوع کاری برخلاف انتظار دیگران، آن را تقصیر فرد دیگری بدانند

و این مسئله را طوری عنوان کنند که کار دیگری نمی‌توانستند بکنند، معمولا به نوجوانانشان این پیام را می‌دهند که آنها در مقابل جامعه افراد ناتوانی هستند.

– کسانی که در نوجوانی احساس ناتوانی می‌کنند، در بزرگسالی باید به سختی تلاش کنند تا احساس اعتماد به نفس کرده و مثبت فکر کنند.

اغلب کسانی که در زندگی خود ضربه‌های روحی را تجربه کرده‌اند، از اعتماد به نفس بالایی برخوردارند.

گاهی اعتماد به نفس در افراد جنبه ارثی دارد، ولی اغلب آنها اعتماد به نفس خود را مدیون مهارت‌هایی هستند که به آنها کمک می‌کند

تا بتوانند با زندگی واقعی سازش کنند. نوجوانان را تشویق کنید نسبت به این‌که افراد دیگر چگونه می‌توانند با مشکلات زندگی‌شان کنار بیایند

علاقه‌مند شوند. نمونه‌های زیادی از جوانان مصمم در تلویزیون، مجلات نوجوانان، فیلم‌ها و مدارس هستند که نشان می‌دهند

چگونه توانستند با از بین بردن موانع به هدفشان برسند.

ایجاد اعتماد به نفس 

برای به دست آوردن اعتماد به نفس باید نکات زیر را بدانیم:

  • – یادگیری هر چیزی به زمان احتیاج دارد.
  • – چگونه برای بالا بردن اطلاعات خود باید سوال کنیم.
  • – در صورتی که چیزی را ندانیم، چگونه می‌توانیم ندانستن خود را ابراز کنیم، به جای این‌که آن را از دیگران پنهان کنیم.
  • – اشتباه کردن دلیل بر حماقت نیست.
  • – اغماض و چشم‌پوشی می‌تواند موقتی باشد.

اعتماد به نفس داشتن بدین معنی است که شما به موفقیت خودتان آگاه هستید.

شماره تلفن01

موفق بودن مستلزم داشتن این خصوصیات نیست:

  •  مشهور
  •  محبوب
  • دانش‌آموز مساعی
  • خوش‌قیافه
  • ثروتمند
  • باهوش

برای این‌که شما فرد با اعتماد به نفسی باشید، باید موارد زیر را بدانید:

  • – مسائلی که برای شما مهم است، حتما نباید برای افراد دیگر هم مهم باشد.
  • – چطور می‌توانید تمام چیزهایی را که به دست آورده‌اید، تشخیص دهید.
  • – چطور می‌توانید بیشتر یاد بگیرید.
  • – وقتی اشتباهی مرتکب شوید، می‌توانید جبران کنید، دنیا به آخر نرسیده است.

 

کانون مشاوران ایران با افتخار با استفاده از برترین دکتر روانشناس و روانپزشکی بهترین خدمات مشاوره کودک می باشد.

و مشاوره مادران و والدین و برگزاری دوره های آموزشی برای کودکان و والدین را به شما ارائه می دهد!

منبع: کودک و نوجوان


 

 

دختران و پدران

دختران و پدران

 

دختران و پدران و امور مربوط به آن بهترین سایت مشاورخانواده سال ۱۳۹۱٫ ۴٫۶

آیا رفتار پدرها در مقابل کودکان دختر و پسر تفاوت دارد؟

آرزو همه آقایان این است که روزی پدر شوند، برای برخی از آنها تفاوتی ندارد که فرزند آنها دختر باشد یا پسر فقط دوست دارند

یک فرزند تپل‌ومپل و سالم داشته باشند و آن عشق پدری را به پای فرزند خود بریزند در اغلب والدین به سلامتی آنها فکر می‌کنند.

گاهی مواقع دیده و شنیده شده است که پدرانی علاقه شدید به دخترشان دارند

و با یک انس و الفت خاصی به او نگاه می‌کنند که سرشار از عشق می‌باشد.

دختران و پدران

خیالپردازی دوران کودک

البته این حس که به جنس خاصی از فرزند زیاد می‌باشد در همه مردان یکسانی نیست، یک حس درونی است و برمی‌گردد

که آن مرد در دوران کودکی خود چگونه خیالپردازی داشته و در محیطی که زندگی می‌کرده عواطفی که به او منتقل می‌شده چگونه بوده.

ولی اینکه یک مرد به فرزند دختر علاقه‌مند هست دلیل بر این نمی‌باشد که فرزند پسر خود را نادیده بگیرد

و یا بعد از سونوگرافی متوجه شد که فرزند او پسر است ناراحت و افسرده شود او ترجیحا دوست دارد.

فرزند او دختر باشد و گروهی از مردها هستند که فرزند ایده‌آل آنها پسر می‌باشد،

جنسیت فرزند فقط می‌توانند ایده‌آل آنها باشد و میزان محبت پدرانه در مورد فرزندان فرقی ندارد.

پدران در درجه اول باید بدانند که نوازش، ابراز محبت و گفتن کلمات محبت‌آمیز در رشد فرزند آنها موثر می‌باشد.

البته همانطور که متداول است چون جنس مونت از یک ظرافت خاصی برخوردار است.

و همیشه این مسئله را همه در مورد جنس مونث لحاظ می‌کنند.

به طور ناخودآگاه محبت و نوازش و حتی بازی کودکان با فرزند دختر متفاوت‌تر از فرزند پسر می‌باشد.

و این فرق را نباید به حساب تبعیض بین فرزند گذاشت، خب بیشتر مردها سعی می‌کنند.

در برخورد با جنس مونث از ملایمت بیشتر استفاده کنند و این در مورد فرزند دختر آن هم صادق می‌باشد.

مشکل دختر یا پسر شدن کودک

در بعضی مواقع هم دیده شده که مردان چون می‌خواهند خود یکه‌تاز خانواده باشند و رقیب دیگری حتی فرزند پسر را هم نمی‌خواهند

و بیشتر دوست دارند فرزندان آنها دختر باشد که خود آنها تنها مرد خانواده باشند و البته این رفتار خیلی به ندرت مشاهده شده است.

همانطور که شاهد هستیم خانم‌ها در این برهه زمانی دارای جایگاه رفیع اجتماعی هستند.

و سعی می‌کنند تا در جایگاه مناسب اجتماعی قرار گیرند

شاید یکی از انگیزه‌های مردها باشد که فرزند دخترشان بدون دغدغه دارای جایگاه مناسب اجتماعی می‌شود

و می‌توانند به داشتن یک فرزند موفق افتخار کنند و می‌توان گفت یکی از دلایل می‌باشد ولی دلیل کلی آن نیست.

فرزندان دختر خیلی شیرین و ناز هستند و خود را برای پدران بیشتر لوس می‌کنند.

و به خاطره آن شیرین‌ زبانی‌های که او برای والدین خصوصا پدر می‌‌کنند

علاقه را دو چندان می‌کند و پدر هم تمام عشقش را برای او ابراز می‌کند. ولی در عین حال باید پدران توجه داشته باشند

که فرزند دختر خود را تقریبا از دو سالگی باید آماده برای دوران بعدی زندگی بکنند و برای او محدودیت‌های قائل شوند

و باید از همان دوران کودکی فاصله‌هایی را در نظر بگیرند.

شماره تلفن

مدیریت رفتار پدر با دختران

پدران باید با صحبت و رفتارهای مناسب این مسائل را مدیریت نمایند.

زیرا دخترها آنقدر با پدران خود ارتباط نزدیک دارند تا جای که دوست ندارند

پدر آنها به غیر خودشان به کسی توجه داشته باشد و در واقع پدر را فقط برای خودشان می‌خواهند و حتی تلاش می‌کنند

مادر را از این رابطه دور نگه دارند در واقع مادر را یک رقیب می‌دانند و این مسئله به مدیریت پدر برمی‌گردد و به فرزند خود گوشزد نماید

که تو دختر دلبند من هستی و مادر تو همسر من هست و هر دوی شما دلبندهای من هستید.

پدران در شکل‌دهی شخصیت زنانه فرزند دختر خود نقش مهمی دارند بنابراین باید حالات زنانگی دختر خود را شناسایی نمایند

و به آنها توجه نمایند مثلا به او بگویند چه لباس قشنگی پوشیدی و چقدر برازنده تو هست،

به او بگویید دختر قشنگ و زیبایم و همچنین هدایای که به او می‌دهد تم دخترانه داشته باشند.

مانند؛ عروسک، گیره مو، گردنبند و از این قبیل وسایل باشد.

پدر باید بدانند حد اعتدال را بر دخترانشان داشته‌ باشند .

اگر بیش از حد به او توجه کنند و او را یک موجود برتر بدانند و یا اینکه به او اهمیت ندهند

و احساسات دخترانه‌شان را در نظر نگیرند در هر دو صورت این فرزند دچار مشکل شخصیتی می‌شود و در آینده او دچار مشکل می‌شود.

رفتار مادر با دختر و پدر

مادر در این رابطه باید بدانند که آنها می‌توانند رفتار موثری بین دختر و پدر داشته‌ باشند.

چون فرزند تا سه سالگی بیشتر با مادر تماس دارد

و مادر می‌توانند نقش جدا کنند بین فرزند و پدر را داشته باشد بنابر این مادران باید به پدران فرصت دهند تا زمان‌های پدر و دختر به تنهای کنار هم باشند

و پدر از عهده کارهای فرزند دختر خود برآید تا این ارتباط قوی‌تر شود و این اوقات برای طرفین بسیار با ارزش می‌باشد.

خانواده‌های تک والد که در آن پدر به نوعی حذف شده است.

بین مادران و دختران رابطه عاطفی شدیدی به وجود می‌آید و فرزند دختر می‌خواهد

به عنوان حامی همیشه در کنار او بماند و وابستگی شدید به مادر پیدا می‌کند و باعث کم شدن اعتمادبه‌نفس او می‌شود.

مادران در این موارد باید مفهوم پدر را در قالب کلمات دیگر به او بیاموزند.

و شخصی دیگری را مانند دایی، پدربزرگ و یا حتی همسر جدید را جایگزین نمایند.

کودکان نیاز به هر دو والدین دارند زیرا هر کدام به نوعی در فعالیت‌های کودک موثر هستند و هیچیک از آنها نمی‌توانند جای دیگر را پر نمایند.

 

منبع: مقالات کانون مشاوران ایران


هویت جنسی کودک

هویت جنسی کودک

 

هویت جنسی کودک و امور مربوط به آن بهترین سایت مشاورخانواده سال ۱۳۹۱٫ ۴٫۶

تعریف هویت جنسی 

بزرگ‌ترین نگرانی‌های بعضی خانواده‌ها در مورد تربیت کودکان این است که در مورد مسائل جنسی چه چیزی باید به کودک گفت و چه چیزی نباید گفت؟

چه زمانی باید در مورد این مسائل با آنان صحبت کرد و چگونه می‌توان کودک را به رفتار جنسی صحیح هدایت کرد.

همچنین تا چه حد باید با آنان صحبت کرد و پا را از آن فراتر نگذاشت؟ کنجکاوی کودک از سن ۲ تا ۵ سالگی آغاز شده

و در طی این کنجکاوی کودک متوجه تفاوت میان دو جنس دختر و پسر می‌شود که این امر به ترس‌ها و نگرانی‌هایی منجر خواهد شد.

مثلا هنگامی که کودک سه ساله، خواهر خود را بدون عضو تناسلی می‌بیند، بسیار متعجب می‌شود و در این‌باره سوال می‌کند!

چنانچه به پاسخ قانع‌کننده‌ای نرسد، می‌پندارد خواهرش دچار بیماری شده!

او این تفکر نگران‌کننده را در مورد خود نیز تصور می‌کند: «همین بیماری مرا نیز گرفتار خواهد ساخت!»

همان‌طور که مشخص است چنین ترسی ناشی از عدم آگاهی از مسائل جنسی است.

که والدین می‌توانند از طریق آگاهی جنسی و روشن ساختن برخی مسائل کودکان از بروز چنین ترس‌ها و نگرانی‌هایی جلوگیری کنند.

ارائه آگاهی‌های جنسی به کودکان، متأثر از کلیشه‌های جنسیتی است که کودک با آنها سروکار دارد.

و از طریق همین کلیشه‌های جنسیتی است که می‌توان حال و آینده کودک را ساخت.

هویت جنسی کودک

کلیشه‌های جنسیتی

کلیشه‌های جنسیتی از طریق رسانه‌های گروهی، قصه‌هایی که بزرگ‌ترها برای کودکان نقل می‌کنند.

و خصوصا از طریق تلویزیون به آنها منتقل می‌شود. کودکان در سنین بسیار پایین درباره جنسیت به اطلاعات خوبی دست پیدا می‌کنند.

وقتی به سن دو سالگی می‌رسند، به خود و دیگری به طور ثابت برچسب دختر یا پسر می‌زنند.

و سپس به دختر و پسر رفتارها و صفات خاصی را نسبت می‌دهند.

از آغاز دو تا سه سالگی کودکان درباره کلیشه‌های جنسیتی فرهنگی، خیلی چیزها می‌دانند.

و این دانش بر درک آنها از جنسیت در سراسر زندگی‌شان اثر می‌گذارد.

کلیشه‌های جنسیتی در دوران کودکی کم‌کم به هویت جنسی در کودکان تبدیل می‌شود.

هویت جنسی مفهومی است که فرد از خود به عنوان یک مرد یا زن دارد.

آنگونه که در جمله‌های «من پسرم» یا «من دخترم» منعکس است.

گاهی در هویت جنسی اختلالاتی به وجود می‌آید.

این اختلال به شکل گرایش به هم‌جنس، گرایش به جنس مخالف و حتی گرایش به هر دو جنس می‌باشد.

مثلا گاهی دیده می‌شود که کودک علاقه به پوشیدن لباس جنس مخالف دارد.

و این عمل در سنین بعدی در پسران به شکل:

  • آرایش کم‌رنگ و بلند گذاشتن موی سر
  • آویز کردن طلاجات به خود و تقلید از دختران

 

و در دختران:

  • پوشیدن لباس‌های کوتاه پسرانه
  • کوتاه کردن مو به شیوه پسرانه
  • راه رفتن به سبک پسران
  • پوشیدن کفش پسرانه و… دیده می‌شود.
  • در پسرها اطوارهای زنانه و رفتارهای دخترانه و در دختران رفتار پسران دیده می‌شود.

چنین رفتارهایی در حدود ۵ تا ۸ سالگی دیده می‌شود و در دخترها مشکل‌تر تشخیص داده می‌شود.

از جمله عواملی که موجب به وجود آمدن چنین مشکلاتی می‌شود، ضعف پدر و مادر سالاری و یا ضعف مادر و پدر حاکمی است.

مثلا وقتی مادر قدرت اداره منزل را در دست داشته باشد، پسر سعی می‌کند مادرگونه باشد، عکس این مسئله در دخترها نیز دیده می‌شود.

رشد غریزه جنسی از ۶ ماهگی تا ۳ سالگی

در ۶ ماهگی:

کودک متوجه عضو تناسلی خویش می‌شود.

و این دریافت در طی بسیاری از اکتشافات حسی – حرکتی که در این مرحله یافت می‌شود، به دست می‌آید.

مثلا:

  • کودک به دست‌ها، پاها و انگشتان خود و… پی می‌برد.
  • در ۱۸ ماهگی اصطلاح عمومی «نی، نی» برای پسرها و دخترها به کار می‌برد.
  • در ۲ سالگی به والدین خود علاقه زیادی نشان می‌دهد.
  • هنگام خواب آنها را می‌بوسد، اندام تناسلی خود را با نامی که به «ادرار» می‌گویند، می‌نامد.
  • از نوع لباس و کوتاهی موی سر، پسرها را از دخترها تشخیص می‌دهد.
  • بین بزرگ‌ترها، با اصطلاح عمومی «خانم» و «آقا» تفاوت می‌گذارد.

 

در ۲/۵ سالگی:

  • با اندام‌های جنسی مخصوص خود آشنایی دارد.
  •  ممکن است هنگامی که لخت باشد آنها را لمس کند.
  • می‌داند که مانند پدرش یک پسر است و با دخترها و مادرش اختلاف دارد (و برعکس).
  • می‌داند که پسرها و پدرها اندام تناسلی مخصوص به خود را دارند.
  • بین جنسیت کودکان با استفاده از اصطلاحات جنسی «پسر» و «دختر» فرق می‌گذارد.
  • هنگامی که در مورد جنسیتش سوال کنند، تعلق به جنس مخالف را انکار می‌کند: «من دختر نیستم.»

 

در حدود ۳ سالگی:

  • هنگامی که جنسیتش را از او می‌پرسند، جنس خاص خود را بیان می‌کند:
  • «من یک پسر هستم.»
  • به ازدواج علاقه دارد، میل دارد که با پدر و مادر خود و افراد دیگر ازدواج کند!
  • در طول بازی، جنس‌ها را از هم تشخیص نمی‌دهد.
  • و علاقه موقتی و قابل تغییری به یک «دوست» از جنس مخالف دارد.
  • گاهی ممکن است در طول بازی سوالات عجیبی بپرسد که شما تصور کنید کودکتان خیلی بیش از حد می‌داند.
  • ولی غالبا این سوال‌ها به یکباره از ذهن خود برمی‌خیزد و گاها به صورت اتفاقی اینگونه سوالات را می‌پرسد.

 

۶-۴ سالگی

در ۵/۳ سالگی علاقمندی به نوزادان را آغاز می‌نماید، پرسش‌هایی را مطرح می‌کند:

  • «هنگامی که نوزاد می‌آ‌ید، چه می‌تواند بکند؟ او از کجا می‌آید؟».

و اکثر بچه‌ها آن‌چه را که مادر می‌گوید و توضیح می‌دهد که نوزاد در درون او رشد می‌کند، درک نمی‌کنند.

در ۴ سالگی:

  • با دست آلت تناسلی خود را می‌گیرد  بسیاری از تمایزات بین بچه‌ها، بر اساس جنسیت انجام می‌شود.
  • ممکن است جواب مادر را که می‌گوید نوزاد در شکمش رشد کرده است بپذیرد.
  • سوالاتی در رابطه با این‌که نوزاد چگونه از شکم مادر خارج می‌شود، مطرح می‌کند.
  • در ۵ سالگی بازی‌های جنسی را کمتر انجام می‌دهد و بسیار عفیف است.
  • بچه‌ها هنگامی که لخت هستند غالبا کمتر خود را به یکدیگر نشان می‌دهند.
  • ممکن است کودک از خود بپرسد چرا پدرش مانند مادرش سینه ندارد، یا خواهرش آلت تناسلی مردها را ندارد.
  • بعضی کودکان ۵ ساله مایلند جنسیت خود را عوض کنند. در بازی کمتر «جنس»ها را از هم تشخیص می‌دهد.

شماره تلفن01

دوران جنینی

دورانی را که در شکم مادرش بوده است، تجسم می‌نماید. دوباره شروع به پرسیدن می‌کند:

«نوزادها از کجا می‌آیند؟» و هر پاسخی را که دریافت می‌کند، قبول کرده و بدون این‌که چیزی از آن بفهمند آن را تکرار می‌کنند.

 

در ۶ سالگی:

  •  آگاهی مشخصی به اختلافات ساختار بدنی بین «جنس‌ها» پیدا می‌کند، به بازی‌های جنسی می‌پردازد.
  • که مهم و خطرناک نیستند، پرستار بازی می‌کند و دماسنج‌های مقعدی را به کار می‌برد.
  • در اختلاف‌گذاری بین مذکر و مونث، دچار نوعی سردرگمی می‌شود.
  • کودک دوست دارد با یک نفر از جنس مخالف و اغلب با یکی از والدینش ازدواج کند.

 

به اصل و مبدأ وجودی نوزادان، به حاملگی و تولد، علاقه و توجه پیدا می‌کند، باز می‌پرسد که:

  • نوزاد چگونه به وجود می‌آید.
  • و این پاسخ را که نوزاد در شکم مادرش رشد می‌کند و از یک «تخم» به وجود می‌آید، قبول می‌کند.
  • اگر دوستان بزرگ‌ترش پیش او از روابط جنسی صحبت کنند، کودک مضطرب می‌شود و معمولا درباره آن از مادرش سوال می‌کند.
  • غالبا در اینطور مواقع مادران هستند که بچه‌ها از آنها سوال می‌پرسند.

مادران هم باید تا جایی که می‌توانند اطلاعات خود را در این زمینه‌ها بالا ببرند تا بدانند چه جوابی به کودک خود بدهند و آنها را آگاه کنند.

۹-۷ سالگی

  • در ۷ سالگی به تفاوت‌های جنسی کمتر توجه می‌کند، بازی‌های جنسی انجام می‌دهد
  • به نقش و ویژگی‌های جنسی دخترها و پسرها توجه می‌کند، به تولد یک بچه در خانواده علاقه شدید دارد
  • و به طور کلی تقاضای یک نوزاد هم‌جنس خود را دارد، به حاملگی مادرش توجه و علاقه پیدا می‌کند
  • از رشد نوزاد بسیار متعجب می‌شود، می‌خواهد بداند که نوزاد چگونه تغذیه می‌کند

با دانستن اینکه نوزاد از دو دانه (یا دو تخم) یکی از طرف مادر و یکی از طرف پدر به وجود می‌آید قانع می‌شود

گاهی جزئیاتی در مورد تولد می‌پرسد: مادرش کجا خواهد بود؟ نوزاد چگونه خارج خواهد شد؟»

و یا سوالات مشابه دیگر که فکرش را مشغول می‌کند.

در ۸ سالگی

  • توجهات و علائق بسیار بالا به کشفیات جنسی و بازی‌ها دارد.
  • از نگاه کردن به بدن لخت دیگران، صحبت کردن بی‌پرده، خندیدن به حالت تحریک‌آمیز و پچ‌پچ کردن، لذت می‌برند.
  • دخترها شروع به پرسیدن سوالاتی در مورد عادت ماهیانه می‌کنند.
  • پسرها متوجه دختران زیبا و دختران متوجه پسران خوش‌تیپ می‌شوند.
  • گروه‌های زوجی دختر – پسر، در بازی کمتر مشاهده می‌شود.
  • علاقه محبت‌آمیز شدیدی به نوزاد نشان می‌دهد.
  • اطلاعات بسیار مشخصی در رابطه با جای نوزاد در شکم مادر، درخواست می‌کند.
  • بعضی از دخترها از خود می‌پرسند: «نقش پدر در تولید مثل چیست؟».

 

در ۹ سالگی

  • گاهی با دوستان هم‌جنس خود به مبادله اطلاعات در مورد مسائل جنسی می‌‌‌پردازد.
  • به شرح جزئیاتی در مورد اعضای مخصوص خود و عملکرد آنها علاقمند می‌شود.
  • ممکن است از این‌که در حالت لخت، خود را به پدر و مادرش نشان دهد (به جنس مخالف) اجتناب کند.
  • در بازی، «جنس»ها از هم جدا می‌شوند.
  • هنگامی که مختلط هستند، ممکن است اتفاقاتی ناخوشایند روی دهد. ممکن است نگران روند تولید مثلی خود باشند.

 

 

منبع: کودک و نوجوان


و مشاوره مادران و والدین و برگزاری دوره های آموزشی برای کودکان و والدین را به شما ارائه می دهد!

غریزه جنسی

غریزه جنسی

 

غریزه جنسی در سایه برخورد و تماس خویش با منبع لذت، غریزه جنسی را کشف کرده و تماس و ارتباط را تداوم می‌بخشد.

بیداری غریزه جنسی در کودک

 

این کشف به صورت‌های مختلف دیده می‌شود:

 

  • دستکاری آلت تناسلی که ناشی از بیکاری است.
  •  حبس ادرار و مدفوع و در نتیجه احساس خارش و لذت در بدن و در قسمت خاص.
  •  تماس و اصطکاک با جسم زبر یا نرم از طریق مالیدن خود به تشک، دوچرخه، نرده و…
  •  نوازش‌های نادرست و لمس‌های نیندیشیده والدین از بدن و ران‌های کودک.
  •  لم دادن و به خود پیچیدن کودک در رختخواب، بعد از بیدار شدن از خواب.
  •  غلغلک کف پا و نقاط حساس بدن کودک.
  •  عریان بودن کودکان و دستمالی یکدیگر.
  •  هم‌نشینی و هم‌بازی شدن با کودکان مبتلا به مشکلات جنسی.
  • مشاهده رفتارهای جنسی والدین توسط کودک.
  • سوءاستفاده جنسی از کودک توسط دیگران.

 

غریزه جنسی

آموزش مناسب مسایل جنسی به کودکان

گاهی غریزه در سایه آموختن‌ها، کشف و شناخته می‌شود.

ممکن است گاهی فرد منحرف و آلوده آن را به کودک بیاموزد و گاهی هم ممکن است خطا و اشتباه والدین به طور غیر عمد غریزه جنسی را به کودک بیاموزد.

مثلا در حضور کودک و به گونه‌ای بی‌پروا، و با این تصور که او طفل است و از این امور سر در نمی‌آ‌ورد، رفتارهای بدآموزی را دارند.

والدین باید توجه داشته باشند آن‌چه را که طفل امروز می‌بیند و می‌شنود، ممکن است برایش نامفهوم باشد.

ولی روزی با تحریک یا جرقه‌ای در ذهن، برای او مفهوم و معنی پیدا خواهد کرد.

می‌دانید که نیروی غریزه جنسی از ابتدای تولد به صورت نهفته در وجود آدمی به ودیعه نهاده شده است.

و تا زمان بلوغ همچنان دوران آرام و بی‌تحرکی را پشت سر می‌گذارد.

اما به محض شروع دوران نوجوانی آرام آرام زمان بیداری و شکفتگی آن می‌رسد.

پرسشگری از صفات نیکو و برجسته کودکان است و فقدان آن نگران‌کننده است.

بنابراین اگر کودک به هر دلیل و علتی، سوالی را در مورد مسائل جنسی مطرح ساخت.

نباید آن را نشانه انحراف جنسی دانست و با آن به مقابله پرداخت. زیرا این مقابله خود نتیجه‌ای معکوس خواهد داشت.

در نتیجه باید به سوالات کودک پاسخ داد، طوری که هم زمینه‌های انحراف جنسی کودک فراهم نشود.

و هم پاسخ ما دارای آثار سوء دیگر نباشد. یعنی پدر و مادر باید بدون این‌که فرزندشان را احساس کنند، در حد نیاز به آنها پاسخ دهند.

نه پاسخی که موجب تحریک قوای جنسی شود و نه پاسخی که شرم و حیای آنان را از بین ببرد.

نقش والدین در رفتارهای جنسی کودکان

بسیاری از والدین برای پاسخگویی، یا طفره می‌روند و یا پاسخ‌های غیرواقعی ارائه می‌کنند.

البته اگر به محض این‌که زمینه بازی و سرگرم کردن کودک را برایش فراهم کنیم، برای همیشه آن سوال را فراموش می‌کند.

طفره رفتن کارساز خواهد بود، اما چنانچه او به دنبال یافتن پاسخ است.

جواب ندادن به او و قانع نساختن او، خطرات بیشتری می‌آفریند.

پاسخ باید متناسب با سن کودک باشد تا به خوبی او را قانع کند.

البته نیازی نیست ریزه‌کاری‌های مطالب و آن‌چه که در پاسخ و قانع شدن او دخالتی ندارد، بازگو کنیم.

زیرا باعث بلوغ زودرس شده و ممکن است کودک دچار انحرافات جنسی شود.

دروغ جواب دادن نیز ممکن است به ظاهر مشکل را حل کند، اما پس از گذر زمان و رشد کودک، اعتمادش را از پدر و مادر سلب می‌کند.

زیرا او خواهد فهمید که پدر و مادرش به او دروغ گفته‌اند و دروغ‌گویی را یاد می‌گیرد.

همچنین اگر والدین به سوالات جنسی فرزندان خود پاسخی ندهند.

ممکن است آنها این سوالات را از کسانی بپرسند که در مقابل، پاسخ درست دریافت نکنند و در نتیجه موجب انحرافات جنسی آنها شود.

ممکن است برخی دیگر نیز در جواب اینگونه سوالات تندی کنند.

کنجکاوی جنسی در کودکان

که این مسئله موجب کنجکاوی بیشتر آنها شده و کودک برای یافتن پاسخ خود به کسان دیگر یا روش‌های دیگر مراجعه می‌کند.

که گاهی باعث می‌شود با مشکلات جنسی روبرو شود.

بنابراین پاسخ گفتن در حد نیاز و در سطح فهم فرزندان و سربسته و مفید بودن آن، اولا حیا را در آنها به وجود می‌آورد.

و ثانیا آنها را قانع کرده و از مشکلات احتمالی دور می‌سازد.

همانطور که می‌دانید انسان دارای غرایز مختلفی است.

غرایزی همچون گرسنگی، تشنگی، که بایستی به موقع و به اندازه کافی ارضاء گردند.

اما دسته‌ای از غرایز چنانچه فرد اقدام به ارضای آنها نکند موجب مرگ نمی‌شود، ولی در بلندمدت باعث انحراف از مسیر طبیعی خود می‌گردد.

ماننده غریزه جنسی. غریزه جنسی از جمله مخلوقاتی است که خداوند با حکمت و درایت آن را خلق کرده است.

و انسان هم باید با درایت، آن را کنترل نماید تا در وقت لازم از آن بهره‌برداری مناسب نماید.

باید توجه داشت که خانواده نقش نخستین را به عهده دارد.

محیط ناسالم خانواده‌هایی که جاهل، متعصب یا فاقد معلومات کافی برای آموزش فرزند هستند.

نداشتن تعلیم و تربیت صحیح خانواده‌ها در راهنمایی فرزندان و عدم توانایی آنان در تحلیل مسائل جنسی و نیز بی‌ثباتی

وضع خانواده و تظاهر جنسی والدین در برابر کودک از جمله موارد ایجاد انحراف در کودکان و پدید آورنده ناکامی جنسی در سنین بعدی است.

آدرس مراکز برتر مشاوره

عوامل متعددی در ایجاد انحرافات جنسی کوکان و نوجوانان :

 

  • تامین منابع اقتصادی از طریق تحریک نیازهای جنسی
  •  برقراری رابطه با افراد چاپلوس و فاسد
  •  سستی نباید خانواده و ضعف اعتقادات اخلاقی، مذهبی
  • عدم برخورد قاطع از جانب نیروهای حافظ امنیت جامعه
  • فراوانی و کثرت افراد خانواده و عدم توانایی والدین به سرپرستی و تربیت فرزندان
  • محیط ناسالم و آلوده جامعه، آموزشگاه و هم‌درسان و مربیان ناصالح
  • زندگی در محیط‌های کوچک، محدود و بسته
  • تبلیغات، تصاویر تحریک‌زا و کتاب‌های جنسی
  • برنامه‌های مبتذل و تحریک‌آمیز بعضی از سایت‌های اینترنتی
  • عدم تکامل احساسات و ادامه غیر عادی فعالیت‌های جنسی در دوران تکامل شخصیت و…

 

راه‌های برای پیشگیری از انحرافات جنسی :

  •  آموزش کافی به والدین
  •  آموزش جامع به مربیان، آموزگاران و دبیران تربیتی
  •  آموزش کافی به نوجوانان و جوانان
  •  حفاظت اخلاقی و تربیت به ویژه از نوجوانان دختر
  •  تکریم شخصیت
  •  کار مداوم، زندگی سالم
  •  تنظیم خواب
  •  بستر مناسب خواب
  •  آسیب‌زدایی از محیط و…

 

منبع: تریبون آزاد


 

 

چرا کودکان از مدرسه رفتن می‌ترسند

چرا کودکان از مدرسه رفتن می‌ترسند

چرا کودکان از مدرسه رفتن می‌ترسند: همه اولین روز مهر ماه را به یاد دارند روزی که برای اولین بار پیش‌دبستانی را شروع کردید.

و شاید هم کلاس اول بودن را تجربه کردید.

علت ترس کودکان از مدرسه

همه بچه‌ها با والدین خود با لباس‌های نو و کیف‌های رنگارنگ پا به محیطی به عنوان دبستان و یا پیش دبستانی می‌گذارند.

برخی کودکان سرشاد و پر از ولوله و خنده و برخی آنها دامن‌های مادران خود را گرفته و گریان هستند.

ولی علل این رفتارهای کودکان چیست و چرا برخی شاد و برخی گریان هستند.

در بحبوحه شروع کلاس‌های درس خصوصا برای کودکانی که برای اولین بار به دبستان و یا پیش‌دبستانی می‌روند خیلی مبهم است.

و برخی از آنها تصور نامبهم در ذهن دارند دچار ترس و اضطراب می‌شوند.

وظیفه والدین است که کودکان را از محیط دبستان مطلع کنند و آنها را برای ورود آماده سازند.

کودکان در روزهای که به مدرسه می‌روند چون دچار ترس هستند و شاید میزان اعتمادبه‌نفس آنها پایین می‌باشد.

برای نرفتن به مدرسه دلایل متفاوتی می‌آورند تا خانواده را قانع کنند و بلکه در آن روز در خانه بمانند.

برخی آنها بیماری را بهانه می‌کنند و صبح که از خواب بیدار می‌شود بهانه دل درد و سردرد و امثال اینها را دارند.

ولی شما این حرف‌های او را نادیده بگیرید و تلاش کنید که او را به مدرسه بفرستید.

و به او بگویید حتی تو یک درجه تب هم ندارید و اگر هم ناچار شدید که او را در خانه نگه‌دارید به کودک خود گوشزد کنید

که حالت خوب نیست و نمی‌توانی از رختخواب بیرون بیاید و تمام روز باید در رختخواب بمانی و یک روز سختی خواهی داشت.

چرا کودکان از مدرسه رفتن می‌ترسند
کودک در مواردی دچار اضطراب و ترس می‌شوند:

 

  •  محیط جدید:

کودکان هنگامی که برای اولین بار به مدرسه می‌روند طبعا روبرو شدن با یک محیط جدید احساس نگرانی می‌کنند.

بهتر است والدین با فرزند خود در مورد نخستین روز مدرسه‌اش صحبت کنند و محیط جدید را برای او توجیه کنند تا از نگرانی کودک بکاهند.

زیرا وقتی آنها متوجه می‌شوند که محیط جدید چگونه است نگرانی آنها کم می‌شود.

به فرزند خود گوشزد کنید که در آن محیط همه بچه‌ها در سن او دارای وضعیت بیگانه هستند.

و هیچ دوستی ندارند و باید همه با هم دوست شوید و در آن محیط با هم رفتار دوستانه داشته باشید.

و با محیط و دوستان جدید عادت کنی و در صورت امکان تلاش کنید تا چند روز اول کودک را تا مدرسه و از مدرسه به خانه همراهی کنید.

و بیشتر با او درباره محیط جدیدش صحبت کنی و به او آموزش رفتار با دوستان جدیدش را بدهید.

 

  •  ترس از تجربه:

برخی از کودکان که روبرو شدن با موقعیت‌های جدیدی که برایشان پیش می‌آیید.

ترس دارند و نمی‌دانند چگونه در آن موقعیت رفتار نمایند.

بهترین راه این است که والدین به کودک یاری برسانند .

در هنگام درس خواندن به او کمک کنید تا احساس آمادگی کند و به یادآور شوید که او باهوش است.

و درس‌هایش را به خوبی فرا می‌گیرد و مطمئن هستید از عهده درس‌هایش برمی‌آید.

 

  •  ترس از جمع:

اغلب کودکان در پایه اول و پیش‌دبستانی چون برای اولین بار است از محیط خانه دور می‌شوند.

از برخورد با افراد دیگر در محیط جدید دچار ترس و اضطراب می‌شوند از این که بخواهند در جمعی قرار بگیرند.

و مورد قضاوت واقع شوند و شاید آن جمع او را نپسندد و طرد شود همه آنها باعث نگرانی او می‌شود.

والدین باید به کودک خود یاد دهند به جای کنار کشیدن از بچه‌های همسن خودش با آنها دوست و وارد جمع آنها شود.

باید به آنها راه‌های مختلف دوست‌یابی را آموزش دهند.

کارشناسان معتقدند برای تقویت سلامت روانی کودک باید به کودکان مهارت‌های اجتماعی، روش‌های حل مسئله

و رفع درگیری را بیاموزیم تا آنها سنجیده‌تر در اجتماع رفتار نمایند.

 

  •  تنش:

کودکان هنگام برخورد با شرایط نابسامان در محیط‌های جدید که دور از خانواده هستند دچار اضطراب و استرس می‌شوند.

و نمی‌دانند که باید چگونه رفتار کنند.

والدین بایداز قبل راجع به این شرایط با او صحبت کرده باشند و اگر نیاز بود به فرزند خود یاری دهند.

و در موقعیت‌های پرتنش به دنبال چاره‌ای باشند و به این روش به آنها بیاموزند.

که چگونه درچنین مواقعی با مشکل خود برخوردی سازنده داشته باشند.

 

  • شکست:

کودکان همیشه از انجام تکالیف‌شان که سخت نگران هستند و احساس می‌کنند.

که توان انجام آن را ندارند یا اینکه از عهده سوالاتی که از آنها می‌شوند نمی‌توانند بربیایند.

شما سعی کنید اعتمادبه‌نفس آنها را بالا ببرید و به آنها یادآور شوید که هرکسی ممکن است اشتباه کند.

شماره تلفن

  •  فعالیت گروهی:

اغلب کودکان به انجام فعالیت‌های گروهی علاقه‌مند هستند.

مثلا دوست دارند در ورزش‌های دسته‌جمعی و یا حتی در گروه سرود و از این دسته فعالیت‌ها‌ انجام دهند.

در هنگام مشورت به او یادآور شوید که در کارهای گروهی امکان شکست می‌باشد .

مثلا اگر عضو تیم مدرسه شد فکر نکند که حتما باید تیم مدرسه آنها برنده باشد.

و یا اگر در گروه سرود شرکت کرد باید بداند که همیشه او نباید بهترین سرودها را بخواند کودک باید بیاموزد.

در کارهای گروهی برد و باخت مهم نیست فقط آن هماهنگی بین گروه مهم است.

و یا در گروه هنری مهم نیست که او چه نقشی دارد و یا چه آوازی را می‌خواند مهم اجرای آن است.

 

  •  نمره:

کودکان معمولا در محیط اطراف خود از دیگران به غلط شنیده‌اند که نمره بالا ملاک است.

و او در هنگام درس خواندن همیشه استرس نمره را خواهد داشت و فکر می‌کند اگر در درسی نمره بالا نگیرد نمی‌تواند بهترین باشد.

والدین باید به فرزند خود یادآور شوند که ملاک آنها درس خواندن و درک او از درس و مفاهیم می‌باشد نه نمره بالا.

 

  • فشار همسالان:

والدین همواره باید با فرزندان خود در مورد ارتباط‌شان با همکلاسی‌هایشان صحبت کنند.

و از وضعیت رابطه و رفتار آنها با یکدیگر آگاه باشند و اگر آنها رفتار نامطلوب با همکلاسی دارند راهنمایی کنند.

که چگونه رفتار مطلوب داشته باشند و به آنها جرات بدهید تا در مورد نگرانی‌هایشان در مدرسه با شما صحبت کنند.

و شما به آنها یاد بدهید که چگونه با آنها مقابله کند و به طور مستقل مشکلات خودش را حل کند.

 

  • نیاز در خانه:

در برخی از کودکان ترس از مدرسه رفتن تنها به محیط مدرسه برنمی‌گردد.

می‌تواند علت در خانه باشد، شرایط خانواده به گونه‌ای است که کودک احساس می‌کند در زمانی که او در مدرسه به سر می‌برد .

اتفاقی برای والدینش بیفتد، لذا والدین باید تلاش کنند که این دل نگرانی او را از بین ببرند.

و به او اطمینان دهند که در نبود او هیچ مشکلی پیش نخواهد آمد.

مشاوره کودک و امور مربوط به آن بهترین سایت مشاورخانواده سال ۱۳۹۱٫ ۴٫۶

منبع: کودک و نوجوان


 

به کودکان چه مهارتهایی را بیاموزیم

به کودکان چه مهارتهایی را بیاموزیم

 

به کودکان چه مهارتهایی را بیاموزیم: والدین باید به کودکان خود کارهای ساده و اولیه را به آنها آموزش دهند.

آموزش مهارتهای لازم به کودکان

تا زمانی که در کنار آنها نیستند به راحتی بتوانند از عهده کار خود برآیند.

مثلا: بستن بند کفش و دکمه لباس و… برآیند تا در نبود والدین دچار مشکل نشود.

کودک باید مشخصات شخصی خودش را یاد بگیرد.

تا هنگام نیاز بتواند نام و نام‌خانوادگی و نشانی خانه و شماره تلفن والدین خود را به خاطر داشته باشد.

تا در هنگام بروز مشکل بتواند از این اطلاعات کمک بگیرد.

والدین باید با فرزند خود به گونه‌ای رفتار نمایند تا او هر اتفاقی که در خارج از منزل پیش می‌آیید خیلی راحت و واضح برای آنها بازگو کنند.

به کودکان چه مهارتهایی را بیاموزیم

به کودکان مهارت‌های اجتماعی را آموزش دهید

اولین مکان اجتماعی که کودک بدون حضور والدین خود قرار می‌گیرند مدرسه می‌باشد.

و فرزند آنها باید مهارت‌های اجتماعی را به خوبی آموزش ببیند این مهارت‌ها شامل:

والدین توانایی‌های کودک خود را به آنها یادآور شوند.

و در شناخت این توانایی‌ها که شامل؛ افکار، احساسات، عقاید و هیجانات می‌باشد به آنها یاری دهند.

خطر همیشه در کمین کودکان می‌باشد والدین باید در مورد خطرات احتمالی برای کودکان صحبت کنید .

و به آنها خطرات را بشناسانید مثلا با افراد غریبه صحبت نکنند، از آنها چیزی نگیرند.

یا با چه کسانی دوست شوند و مشخصات یک دوست خوب را به او یادآور شوند.

و یا اگر مسیر منزل یا مدرسه را گم کردن برای کمک پیش یک پلیس برود و غیره.

اگر در یک مدت زمان طولانی نتوانستید ترس را در کودک از بین ببرید و اعتماد به نفس او را قوی کنید.

می‌توانید از مشاورینی که در مدارس هستند کمک بگیرید تا با آنها صحبت بکنند و به آنها یاری برسانند.

مشاوره کودک توسط مشاور کودک، دکتر مشاور کودکان،مشاور کودک خوب، در مراحل مشاوره کودک

در خانواده، مشاوره کودک در مدرسه و مشاوره کودک در بین هم کلاسی ها و دوستان و اقوام خانوادگی انجام پذیر است.

مشاوره کودک و امور مربوط به آن بهترین سایت مشاورخانواده سال ۱۳۹۱٫ ۴٫۶
منبع: کانون مشاوران ایران
شماره تلفن