روش برخورد روانشناس

روش برخورد روانشناس

روش برخورد روانشناس:روانشناس موفق روانشناسی محسوب می‌شود.

که از خصوصیات شخصیتی ، علمی ، اجتماعی و مهارت های ضروری برخوردار باشد.

الگوی معینی که از تمام خصوصیات و همینطور مهارت ها و شخصیت یک مشاور کارآمد وجود داشته باشد؛موجود نیست.

روش برخورد روانشناس

بهترین ویژگیهای روانشناس

بلکه بهترین توضیح برای ویژگی‌های او شامل موارد:

  • دارای خلقیات خوش و رفتار شایسته با اطرافیان
  • برخوردار بودن از یک طرز فکر مثبت  نسبت به زندگی کردن
  • داشتن اعتماد به نفس
  • مهارت داشتن پیدا کردن نفوذ در رجوع کننده
  • مهارت داشتن در تصمیم گیری در مواقع مطلوب
  • تحمل کردن فشارهای روانی در شرایط های بحرانی
  • مثل شرایط های انتقاد و همینطور تحقیر شدن،
  • فرو بردن خشم و آشکار نکردن آن.

 مهارتهای درک کردن:

  • تمام هیجان های انسانها 
  • غم و همدلی 
  • محبت و صمیمیت و….
  • برخوردار بودن از عقل و ثبات داشتن در فکر .
  • و همینطور  در آخر شناسایی مسائل و مشکلات و همینطور تجزیه و تحلیل کردن آن.

شماره تلفن

 روش برخورد یک روانشناس

خصوصیات روش برخورد روانشناس و وظایفی که به عهده دارد شامل موارد زیر می باشد:

عالم به علم مشاوره 

عالم و دارای نظر در رابطه با مسائل مشاوره و زمینه های آن.

مانند مسائل های مربوط به روانشناسی ، اصول تعلیم دادن و تربیت ، فرهنگی و شغلی و….. باشد.

روش برخورد روانشناس2

مهارت داشتن 

مهارت داشتن در به وجود آوردن یک ارتباط عاطفی با اطرافیان.

مشاورانی که کارآمد می باشند موفق شدن خود را در این می دانند.

که می توانند با ایجاد کردن ارتباط با رجوع کنندگان خود از توجه مطلوب برخوردار شوند و از تهدید شدن دور شوند .

در صورتی که در این گونه ارتباط ،  هر دو احساس امنیت کافی داشته باشد و به عنوان یک افراد حقیقی به عمل بپردازند.

با ایجاد شدن این رابطه خود به خود معالجه کننده محسوب شود.

و این امر بستگی به این دارد که روانشناس به عنوان یک فرد حقیقی به عمل بپردازد.

داشتن خلوص

روانشناس باید انگیزه خود را در رابطه با پذیرفتن مسئولیت مشاوره و کمک کردن به رجوع کنندگان مورد ارزیابی قرار دهد.

و انتظار خود را در رابطه با روانشناسی برای خود خالص کند.

برخی از روانشناسان در بیشتر اوقات از علت‌های  رضایت داشتن فردی  نسبت به روانشناسی معطل نمی باشند .

و بدون داشتن انگیزه به دیگران کمک می‌کنند و به آنها مشورت می دهند .

هیچ گونه انگیزه خالصی در آنها وجود ندارد.

بلکه برای دور شدن از مشکلات فردی خود حاضر می شود که به اطرافیان کمک کنند .

و یا به علت  انگیزه های فردی دیگر مثل اینکه روانشناسی برای او اکنون اعتبار محسوب می شود.

به او اعتماد می‌کنند و اقدام به پذیرفتن مشاوره می کنند.

 

 

منبع: کانون مشاوران ایران


 

مقالات مرتبط: