بیشتر والدین فرزندان دارای اعتماد به نفس و هوش بالا میخواهند.
داشتن اعتقاد به توانایی های کودک یکی از راه های رسیدن به این خواسته است.
اگر والدین نیازهای کودک را خودشان برآورده کنند در حقیقت به توانایی او اهمیت نمی دهند و این عامل باعث می شود
کودک نسبت به توانایی خود شک و تردید کند و از شکست بترسد.
بعضی از والدین اعتقاد دارند فرزندی که نیازهای آنها را انجام می دهد حرف شنو است ، اگر والدین انتظار داشته باشند
یا نه در واقع کودک باید یاد بگیرد برای رسیدن به هدفش تلاش کند و کارها را به درستی انجام دهد.
توقعات بیجا توسط والدین که نا متناسب با ظرفیت کودک است کار صحیحی نیست ،
بلکه باید بین توانایی بزرگسال و کودک تفاوت را درک کنند و متناسب با شرایط جسمی کودک از او توقع داشته باشند.
هیچ وقت استعداد کودک خود را با همسالانش مقایسه نکنید.
زیرا توانایی ها با یکدیگر فرق دارد و اینامر باعث از بین رفتن اعتماد به نفس در کودک می شود.
والدین باید استعداد های فرزند خود را بشناسند و آنها را در مسیر صحیح راهنمایی کنند که سبب موفقیت فرزندشان می شوند ،
والدین با فراهم ساختن یک محیط مناسب برای تربیت فرزند خود می توانند او را در مسیر درست قرار دهند
در غیر این صورت نتیجه خوبی کسب نخواهند کرد.
یک رابطه عاطفی از طریق صحبت کردن به دست می آید، بعضی از والدین فکر میکنند فرزندشان در کلاس های آموزشی تقویت می شوند
در صورتی که می توان با یک محیط مناسب تربیتی فرزند را در زمینه های مختلف هدایت کرد.