– همیشه با رفتارت امنیت و آرامش را به همسرت عطا کن.
– به او اعتماد کن و تا زمانی که دلیل قانع کننده ای برای سوء اطمینان به تو ثابت نشده به او مشکوک نباش و اجازه نده همسرت چنین حسی داشته باشد.
– هیچ زمانی به همسرت بی احترامی نکن حتی زمانی که از او عصبانی هستی.
– حقیر کردن او در برابر روی فرزندان آفت خانواده است.
– تو باید روشی را اتخاذ کنی که فرزندتان به همسرت احترام بگذارد و همسرت باید به نوعی رفتار کند که فرزندتان به تو احترام بگذارد.
– هرچه بیشتر همسرت را درک کنی با او صمیمی تر می شوی.
– خانواده همسرت را عین خانواده خودت بدان.
– به همسرت ثابت کن که به خاطر او حاضری عقیده و تصمیمت را تغییر دهی.
– هم در لفظ و هم در عمل نشان بده که دوستش داری.
– کادو حتما نباید از لحاظ قیمتی بالا باشد یا به مناسبت خاصی باشد. گاهی وقتها یک از خود گذشتگی از اشتباه یا اختصاص موقعیت غیرمنتظره به او از هر چیزی با ارزش تر است.
– اغلب ما وقتی از کسی خشمگین می شویم فقط نکات منفی او را به یاد می آوریم اما بهتر است خاطرمان باشد که لحظات شادی را هم با او داشته ایم.
– هنگامی علاقه همسرت را نسبت به خود زیادتر می کنی که قبول کنی شادی و مشکلات او، شادی و مشکلات تو هم هست.
– اگربه زندگیت علاقه داری چیزی را به روی او نیاور که باعث آزارش شود.
– دروغ گفتن به همسر می تواند مانند قدم برداشتن در میدان مین، شخصیت و اعتبار تو را از هم بپاشد.
– از اعتماد، مهر و عطوفت او سوء استفاده نکن.
– در مورد اختلاف ها و سوء تفاهم ها به گرمی با یکدیگر صحبت کنید.
– لباس مورد علاقه او را به تن کن و از عطری که می پسندد استفاده کن.
– به علاقه مندی هایش دقت کن و همیشه تلاش کن تا به آن ها برسد.
– اگر از موضوعی ناراحت و دلخور است، تلاش کن در آن زمان کنارش باشی.
– هیچ زمانی روبروی هم قرار نگیرید، همیشه در جوارهم و تکیه گاه هم باشید.
– لجبازی با همسر، لجبازی با روح و روان، زندگی و آینده خود است.
– بی علت از موارد مورد علاقه اش پیشگیری نکن.
– با او به حالت دستوری صحبت نکن، استفاده از کلماتی مانند لطفا، خواهشا، هرچی تو بگی و … گناه و دردسری ندارد!
– هیچ گاه از میزان علاقه ات نسبت به او کم نکن، زیرا بی حد و حساب در ذهن او و زندگی تو تاثیر بد می گذارد.
– هر کار خوبی که برای همسرت قصد انجام آن را داشتی و به دلایلی انجام نشد بدون غل و غش برایش بازگو کن.
– همیشه از محسنات او سخن بگو، من این طرز تفکر را نمی پسندم که با تمجید از همسر یا فرزندان آن ها را مغرور و سودجو می کنیم زیرا که تعریف از خوبی های دیگران باعث می شود تا او متوجه شود که کار خوبش برای اطرافیان مهم است و برایش ارزش قائلند و آن را می فهمند، همین علت خوبی برای ادامه و ارتقای آن کار خوب می شود.
– به همسرت در هر موقعیتی انرژی مثبت بده و علنا برای پیروزیش دعا کن.
– برای احساساتش بیش از چیزهای دیگر ارزش قائل شو.
– نزد دیگران مخصوصا خانواده هایتان او را حقیر نکن.
– به سرعت در مورد او قضاوت نکن، با یکی دو بار نتیجه گیری نمی توان سریع نظر قطعی داد چون شرایط و موقعیت های متفاوت و خیلی چیزهای دیگر در نوع برخورد و رفتار افراد در زمان های مختلف فرق دارد که برای رسیدن به کلیات آن زمان و بررسی های زیادی مورد نیاز است.
– هیچ وقت همسرت را بی علت آزمایش نکن، سعی کن صبور و منطقی باشی و با زیر نظر داشتن او در شرایط عادی و نرمال به آنچه که می خواهی دست پیدا کنی زیرا در آزمایش های عمدی به این علت که او از تو انتظار چنین رفتار غیرمنتظره ای را نداشته امکان دارد واکنشی بر عکس میل باطنی اش انجام دهد، با توجه به اینکه از اطمینانش نسبت به تو به شدت کاسته می شود.
– ترجیحا هر چند وقت یکبار در مورد رفتار و اعمال خود از همدیگر نظر بخواهید ، البته در صورتی که ازحجم ظرفیت انتقاد پذیری بالایی برخوردار هستید این کار را انجام دهید و تحت هیچ شرایطی کار را به جرو بحث نکشانید.
– تهدید او مانند پرتاب گلوله به مغزِ زندگی مشترکتان عمل می کند.
– موقع بروز سختیها امید دهنده باش نه امید گیرنده.
– با هر مشکل ریزی راه خودت را جدا نکن، صبور و پایدار باش تا پایه ای زندگیت قوی باشد.
– از نبخشیدن خطا احساس بزرگی نکن.
– هیچ وقت نگذار کار به جایی برسد که او تو را فردی قدر نشناس و بدون آگاهی بداند.
– از خانواده همسرت در زمان وقوع مشکلات دلجویی کن و همراه رسان آن ها باش.
