برای تربیت کودک والدین نباید از تنبیه استفاده کنند زیرا عواقب شکست ناپذیری به وجود می آید.
فرزندانی که از بچگی مورد کتک قرار گرفته اند و سپس به آنها محبت شده است این درک پیدا میکنند که اول کتک بخورند
و بعد به آنها محبت شود، این امر در آینده و ازدواج تاثیر بسزایی دارد. در پسران تصوری که پیدا میکنند این است
که هنگام دعوا با همسر خود او را کتک بزنند و بعد به او محبت کنند در دختران هم با پرت کردن اشیا نشان داده میشود.
کودکان زیر۶ سال و مخصوصا ۳ ساله به رشدشان فشار وارد میشود که این فشار با بازی و بازیگوشی باید تخلیه شود،
والدین نباید با تنبیه مانع آن شوند باعث آسیب رسیدن به روان کودک میشود.
تنبیه بدنی اثرات منفی بر روابط والدین با فرزند دارد که باعث میشود جایگاه والدین ارزشی نداشته باشد قدرت به معنی احترام است
نه ترس فرزند میان پدر و مادر ، والدینی که دوست دارند قدرتشان حفظ شود بدانند که قدرت ترس از بین میرود.
تنبیه بدنی کودک باعث آشکار شدن خشم در کودک میشود که با تربیت صحیح باید ارزش کودک را در او بگنجانیم.