اختلال نمایشگری جنسی یا عورت نمایی (Exhibitionism) یک اختلال جنسی است که در آن فرد برای برانگیختگی جنسی، نیاز دارد اندام تناسلی خود را به دیگران، به ویژه غریبه‌ها، بدون رضایت آنها نشان دهد. این اختلال در راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM-5) در دسته اختلالات پارافیلیک قرار دارد.

اختلال نمایشگری جنسی امیال جنسی شدید و خیالی است که باعث تحریک و نمایش اندام تناسلی به یک غریبه می شود. در واقع شخص منتظر نیست تا شخص غریبه واکنشی جنسی از خودش نشان بدهد. علائم اختلال نمایشگری جنسی عبارتند از:

  • تمایل مداوم یا شدید به نشان دادن اندام تناسلی خود به دیگران
  • فانتزی‌های مکرر یا شدید در مورد نشان دادن اندام تناسلی خود به دیگران
  • رفتارهای مکرر یا شدید نشان دادن اندام تناسلی خود به دیگران

افراد مبتلا به اختلال نمایشگری جنسی معمولاً از نظر جنسی به دیگران آسیب نمی‌رسانند و قصد آزار یا ترساندن آنها را ندارند. با این حال، این رفتار می‌تواند باعث ناراحتی، خشم یا ترس در دیگران شود.

بررسی اختلال نمایشگری جنسی

  • در تصورات خویش گمان می کنند که تماشاچی از نظر جنسی برانگیخته خواهد شد.
  • افراد مبتلا به اختلال نمایشگری جنسی نمی توانند خود را کنترل نمایند و یا احساس می کنند برای رسیدن به توجه دیگران مجبور به انجام این رفتارها از خود هستند.

در نظر گرفتن تجربیات رشدی ابتد ایی که موقعیت های قابل مقایسه هستند، مفید است. نمایش عورت را برای غلبه بر احساسات مزمن شرم و تحقیر، بر انگیخته می کنند. رفتار خویش را با تقویت احساسات کافی شخصی، موقتا او را از احساسات بی کفایتی آسوده می کند.

افراد مبتلا به اختلال نمایشگری جنسی معمولاً از نظر جنسی به صورت طبیعی برانگیخته می‌شوند، اما برای رسیدن به ارگاسم یا برانگیختگی جنسی بیشتر به نمایش اندام تناسلی خود نیاز دارند. این افراد معمولاً از این که دیگران را ناراحت یا شرمنده کنند لذت نمی‌برند.

اختلال نمایشگری جنسی

دیدگاه رفتاری اختلال اختلال نمایشگری

دیدگاه رفتاری، رفتار اختلال نمایشگری جنسی (عورت نمایی) را می شناسد که تجربه یادگیری در کودکی است. یعنی وقتی فرد با نمایش دادن خویش هم خود را تحریک نموده  است  اختلالات عصبی رشدی  و هم حس دیگران را از این رفتار نامطلوب بر می انگیزد و باعث برانگیختی شخص دیگری می شود.

  • اکثر این افراد این گونه رفتار را بر رابطه جنسی ارجح داسنته می دهند.
  • وبا این رفتار آنها خود را به لذت می رسانند و احساس مردانگی و قدرت شان را افزایش می دهند.

بعضی از افراد ممکن است چندین بار قبل از دستگیری بدون دستگیری خود، آلت تناسلی خود را نشان دهند. قربانیان ممکن است ساکت و یا شرم آور باشند و ده ها تن از مردم یک روز قربانی چنین رفتارهایی خواهند شد. بعضی افراد ممکن است فکر کنند که این نوع اختلال، اختلال کم خطر برای دیگران است زیرا بیمار به طور مستقیم با قربانی او ارتباط ندارد.

پیشنهاد مشاور: عدم تمایل همسر به رابطه جنسی

اختلال جنسی عورت نمایی

ختلال جنسی عورت نمایی یا نمایشگری جنسی (Exhibitionism) نوعی اختلال جنسی است که در آن فرد تمایل دارد اندام تناسلی خود را به دیگران، به ویژه غریبه‌ها، بدون رضایت آنها نشان دهد. این رفتار معمولاً در مکان‌های عمومی مانند پارک، خیابان، یا اتوبوس انجام می‌شود. افراد مبتلا به اختلال جنسی عورت نمایی معمولاً از این رفتار خود لذت می‌برند و آن را راهی برای تحریک جنسی خود می‌دانند. این افراد ممکن است به دنبال واکنش‌های دیگران نیز باشند، اما هدف اصلی آنها رسیدن به ارگاسم است.

اختلال جنسی عورت نمایی می‌تواند در هر سنی شروع شود، اما معمولاً در دوران نوجوانی یا اوایل بزرگسالی تشخیص داده می‌شود. این اختلال در مردان شایع‌تر از زنان است و تقریباً نیمی از افراد مبتلا به آن، قبل از ۱۸ سالگی به اولین رفتار نمایشگری خود دست می‌زنند.

اختلال نمایشگری جنسی

علت اختلال نمایشگری جنسی

علت اختلال نمایشگری جنسی به طور دقیق مشخص نیست، اما عوامل مختلفی در ایجاد آن نقش دارند. برخی از این عوامل عبارتند از:

  • عوامل ژنتیکی: برخی مطالعات نشان داده‌اند که اختلال نمایشگری جنسی ممکن است تا حدی ارثی باشد.
  • عوامل زیستی: برخی مشکلات پزشکی، مانند آسیب‌های مغزی، می‌توانند خطر ابتلا به اختلال نمایشگری جنسی را افزایش دهند.
  • عوامل روانشناختی: اختلالات روانشناختی، مانند اختلالات شخصیتی، می‌توانند در بروز اختلال نمایشگری جنسی نقش داشته باشند.

برخی از نظریه‌های روانشناختی در مورد علت اختلال نمایشگری جنسی عبارتند از:

  • نظریه روانکاوانه: بر اساس این نظریه، اختلال نمایشگری جنسی ناشی از سرکوب تمایلات جنسی کودکانه است.
  • نظریه یادگیری اجتماعی: بر اساس این نظریه، اختلال نمایشگری جنسی ممکن است در نتیجه یادگیری از دیگران، مانند والدین یا افراد دیگر در محیط اطراف، ایجاد شود.
  • نظریه رفتاری: بر اساس این نظریه، اختلال نمایشگری جنسی ممکن است در نتیجه تقویت رفتارهای نمایشگری، مانند جلب توجه یا برانگیختگی جنسی، ایجاد شود.

اختلال نمایشگری جنسی معمولاً در سنین نوجوانی یا جوانی شروع می‌شود و در مردان شایع‌تر از زنان است. این اختلال می‌تواند باعث مشکلاتی در زندگی فرد، مانند مشکلات شغلی، تحصیلی یا خانوادگی، شود.

اختلال نمایشگری جنسی

درمان اختلال نمایشگری جنسی

همانطور که روانکاویان دچار مشکل در تفسیر علائم در روابط بین فردی خود  و شناسایی مرزهای صمیمیت با دیگران هستند، روان درمانی می تواند در این بخش تمرکز کند. بیماران باید از حقوق دیگران آگاه باشند و بدانند که آنها مجاز به انجام رفتارهای جنسی در مکان های عمومی نیستند. انواع مختلفی از روان درمانی برای درمان اختلال نمایشگری جنسی وجود دارد. برخی از روش های رایج عبارتند از:

  • رفتار درمانی شناختی: این روش به فرد کمک می کند تا افکار و باورهای منفی خود را که ممکن است منجر به رفتارهای نمایشگری شوند، شناسایی و تغییر دهد.
  • درمان شناختی رفتاری: این روش ترکیبی از رفتار درمانی و درمان شناختی است.
  • درمان جنسی: این روش به فرد کمک می کند تا مهارت های ارتباطی و حل مسئله خود را در زمینه رابطه جنسی بهبود بخشد.

در برخی موارد، ممکن است دارو نیز برای درمان اختلال نمایشگری جنسی تجویز شود. داروهای ضدافسردگی مانند مهارکننده های بازجذب سروتونین (SSRI ها) می توانند به کاهش میل جنسی و تمایلات جنسی غیرمعمول کمک کنند.

درمان اختلال نمایشگری جنسی معمولاً زمان بر است و ممکن است چندین ماه یا حتی سال طول بکشد. با این حال، با درمان مناسب، اکثر افراد می توانند رفتارهای نمایشگری خود را کنترل کنند و یک زندگی سالم و رضایت بخش داشته باشند.

در صورت مشاهده علائم اختلال جنسی عورت نمایی در خود یا دیگران، لازم است به یک متخصص روان‌پزشک یا روان‌شناس مراجعه کنید. برای مشاوره جنسی می توانید با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

پیشنهاد مشاور: اختلال تمایل جنسی

اختلال نمایشگری جنسی

علت عورت نمایی در کودکان

علت عورت نمایی در کودکان می تواند دلایل مختلفی داشته باشد. برخی از دلایل رایج عبارتند از:

  • کنجکاوی طبیعی کودکان: کودکان در سنین پایین نسبت به بدن خود و بدن دیگران کنجکاو هستند. ممکن است آنها از نمایش اندام تناسلی خود به دیگران به عنوان راهی برای کشف بدن خود استفاده کنند.
  • جلب توجه: کودکان ممکن است از نمایش اندام تناسلی خود به دیگران به عنوان راهی برای جلب توجه استفاده کنند. این ممکن است به دلیل احساس کمبود توجه یا محبت از سوی والدین یا سایر بزرگسالان باشد.
  • تقلید از دیگران: کودکان ممکن است از بزرگسالان یا سایر کودکانی که عورت نمایی می کنند تقلید کنند.
  • آسیب جنسی: در برخی موارد، عورت نمایی در کودکان ممکن است نشانه ای از آسیب جنسی باشد. اگر کودک شما عورت نمایی می کند، مهم است که در مورد آن با یک متخصص بهداشت روان صحبت کنید.

اگر کودک شما عورت نمایی می کند، مهم است که خونسردی خود را حفظ کنید و با او به آرامی و صبورانه صحبت کنید. سعی کنید به او توضیح دهید که چرا عورت نمایی کار مناسبی نیست و چه عواقبی می تواند داشته باشد. همچنین می توانید به او کمک کنید تا راه های دیگری برای جلب توجه پیدا کند. اگر صحبت های شما تاثیر گذار نبود باید با مشاور کودک صحبت کنید. برای صحبت با برترین متخصصان کودک ایران می توانید با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

در اینجا چند نکته برای کمک به کودکانی که عورت نمایی می کنند آورده شده است:

  • با کودک خود در مورد بدن او صحبت کنید و به او یادآوری کنید که بدن او خصوصی است.
  • کودک خود را از تماشای محتوای جنسی محافظت کنید.
  • کودک خود را به فعالیت های سالم و مثبت تشویق کنید.
  • اگر نگران هستید که کودک شما ممکن است قربانی آسیب جنسی شده باشد، با یک متخصص بهداشت روان صحبت کنی

تاثیر اختلال نمایشگری جنسی

اختلال نمایشگری جنسی می تواند تأثیرات منفی زیادی بر فرد مبتلا و همچنین بر قربانیان آن داشته باشد. از جمله تأثیرات این اختلال می توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • احساس شرم و خجالت در فرد مبتلا: افراد مبتلا به اختلال نمایشگری جنسی اغلب از رفتار خود احساس شرم و خجالت می کنند. این احساس ممکن است باعث شود که فرد از دیگران دوری کند و روابط اجتماعی خود را محدود کند.
  • مشکلات قانونی: اگر فرد مبتلا به اختلال نمایشگری جنسی دستگیر شود، ممکن است با مجازات های قانونی مانند زندان یا پرداخت جریمه مواجه شود.
  • ترس و اضطراب در قربانیان: قربانیان اختلال نمایشگری جنسی اغلب احساس ترس و اضطراب می کنند. این احساس ممکن است باعث شود که فرد از بیرون رفتن از خانه یا تنها ماندن بترسد.

اختلال نمایشگری جنسی معمولاً با درمان های روانشناختی مانند روان درمانی یا رفتار درمانی قابل درمان است. در این درمان ها، فرد مبتلا به اختلال یاد می گیرد که رفتار خود را کنترل کند و راه های سالم تری برای ابراز تمایلات جنسی خود پیدا کند.

منبع : کانون مشاوران ایران