خوابگردی

خوابگردی مجموعه ای از اختلالات خواب است که اغلب در کودکان رخ می دهد.

اختلال چنین است که فرد یا یک کودک بدون آگاهی از آن شروع به راه رفتن، صحبت کردن و حتی خوردن در طول خواب می کند.

اختلال خوابگردی

راه رفتن در خواب یکی از اختلالات مربوط به خواب است که هنگام خوابیدن در حالت خواب اتفاق می افتد.

در طی آن کودک از تخت خواب می رود و شروع به انجام این کارها میکند :

خوردن، یا راه رفتن می کند بدون اینکه نسبت به آن اگاه باشد و بداند چه کاری انجام می دهد.
و کار خود را (مانند غذا خوردن، صحبت کردن، راه رفتن و غیره) انجام می دهد.
اگر کودک در این حالت بیدار شود، او چیزی را به یاد نمی آورد و هیچ فایده ای از انجام کارش نمی برد.
خوابگردی بیشتر با صحبت کردن در هنگام خواب همراه است .
و معمولا زمانی شروع می شود که کودک وارد خواب عمیق یعنی یک الی دو ساعت پس از خوابیدن شود.

به طور کلی، هنگامی که کودک به طور کامل خواب است، او ناگهان بلند می شود.
در این حالت، حرکات او بسیار کند و آهسته است.
انگشتان دست و پایش می تواند به طور مرتب حرکت کند.
چشم های کودک می تواند به طور کامل باز شود حتی گاهی اوقات زیر چشمی نگاه می کنند.
گاهی اوقات کودک از روی تخت خواب بلند شده و بدون هدف به دور اتاق می چرخد.
در بیشتر موارد او بدون مشکل و ناراحتی به خواب می رود و دوباره می خوابد.
کودک می تواند این کارها را آرام و راحت انجام دهد.
اما ممکن است گاهی اوقات فعالیت های خطرناکی مانند باز کردن در تراس و پنجره و غیره انجام دهد.
به طور معمول، کودک در طول چنین کاری آگاه نیست.
وقتی با کودک صحبت می کنید، ممکن است با بیانی افسرده و پاسخ تان را بدهد.
هر دوره خواب گردی حدود پنج الی بیست دقیقه به طول می انجامد و سپس او دوباره به اتاق و محل خوابش باز می گردد.

مطالعات نشان می دهد که پانزده درصد از کودکان بین سنین پنج الی پانزده سالگی برای اولین بار خواب گردی می کنند.

و سه الی شش درصد از این کودکان بیشتر از یک بار در خواب راه می روند.

این اختلال در پسران شایع تر از دختران است و معمولا زمانی اتفاق می افتد که کودک با خواب عمیق رفته باشد.

اگر این اختلال بین والدین و سایر اعضای خانواده مشاهده شود، می توان آن را به عنوان یک بیماری ارثی تلقی نمود.

ده الی بیست درصد از اختلالات خواب کودکان ممکن است به علت سابقه خانوادگی باشد.

همچنین، خوابگردی در یک کودک می تواند به دلیل خستگی بیش از حد یا استرس های روزانه و تنش ها باشد.

تحقیقات نشان می دهد که خواب گردی و راه رفتن در خواب در کودکان خوب گرد با سن کاهش می یابد و به تدریج ناپدید می شود.

اما اگر خوابگردی اش پس از سن نه سالگی شروع شود، شاید در طول بزرگسالی اش نیز ادامه پیدا کند.

در این مورد بهتر است این مشکل را جدی گرفته و به دنبال درمان باشید.

خواب آلودگی در بسیاری از افراد در دوران کودکی دیده می شود.

اکثر کودکان که تحت شرایط محیطی و شرایط نامناسبی قرار دارند، در شب و در خواب راه می روند.

این نوع از اختلال خواب اختلال جدی و مهمی نیست، و معمولا به تدریج با کاهش شرایط استرس زا و رشد کودک کاهش می یابد.

والدین این کودکان باید مراقب باشند که فرزندانشان در طول خوابگردی اسیب نبینند.

بعضی از کودکان فقط یک بار در عرض چند ماه راه می روند و دیگران چندین بار در طول ماه خوابگردی می کنند.

کودکان خواب گرد اغلب از این اقدام ناخودآگاه خویش خجالت زده، شرمگین، مضطرب، می شوند و حس گناه می کنند.

خواب گردی برای دیگران خطرناک نیست. بیدار شدن از خواب در یک کودک هیچ مشکلی ایجاد نمی کند.

ممکن است فقط یک مرتبه مسیرش را گم کند و کمی گیج و سرگردان شود.

منبع: کانون مشاوران ایران

اختلال استرس

اختلالات خلقی