نوشته‌ها

بیزاری درمانی

بیزاری درمانی

بیزاری درمانی:روش بیزاری درمانی، یک روش درمانی است که فرد در شرایطی قرار می گیرد .

تا نسبت به یک سری از محرک ها ، به دلیل مقارن و جفت شدن با برخی از محرک های ناخوشایند دیگر  بیزار و متنفر شود.

بیزاری درمانی

برای مثال، فردی که سعی می کند سیگار را ترک کند.

در مواقعی که دلش می خواهد سیگار بکشد، پوست خود را نیشگون می گیرد.

این روش درمانی به شدت بحث بر انیگز است.

  • تاریخچه مربوط به بیزاری درمانی.
  • کاربرد آن در درمان.
  • بحث های مجادله ای در زمینه بیزاری درمانی.

بیزاری درمانی

تاریخچه بیزاری درمانی 

تاریخچه مربوط به روش درمان بیزاری درمانی، مقارن با تحقیقیات رفتارگرا می باشد.

تحقیقات رفتار گرا بیان کننده موثر بودن شرطی سازی نسبت به یادگیری است.

این امر حتی در مورد افرادی که طول درمان مشارکت نمی کنند هم می تواند موثر و کارا باشد.

بیزاری شیمیایی و برقی مرسوم ترین روش هایی بودند که در سال های اولیه مورد استفاده قرار گرفته اند.

مقالات سایت توسط تیم تخصصی مشاوران و روانشناسان “کانون مشاوران ایران “تهیه و پشتیبانی شده است.

  • هر چند که در سالهای اخیر، از این روش ها کمتر استفاده می شود.
  • تصویر تجسمی، روشی است که بیشتر مورد پذیرش قرار گرفته است.
  • و در برخی موارد کارایی آن بیشتر از روش بیزاری درمانی می باشد.
  • در این روش، فرد بر روی رفتار مورد نظر متمرکز می شود.
  • و همزمان با آن یک پیامد نامطلوب را تجسم می کند.

 استفاده بیزاری درمانی در درمان

تکنیک های بیزاری متنوعی در مجموعه های درمانی مورد استفاده قرار می گیرد.

درمانگر تلاش دارد تا به فرد کمک کند که رفتار مشکل زای خود را از بین ببرد.

ممکن است که به وی تصاویری نشان دهد که مرتبط با رفتار مشکل زا می باشد.

همانند سیگار ها، داروها و … – و بعد از آن یک شوک به وی وارد کند یا نیشگون گرفته شود.

در سایر موراد، ممکن است یک درمانگر پیشنهاد دهد.

که از تکنیک های بیزاری استفاده شود که توسط خود فرد اجرا می شود.

  • این تکنیک ها می تواند شامل تجسم یک چیز ناخوشایند.
  • زدن یک جسم به کمر فرد و ایجاد شوک لحظه ای در وی.
  • و یا کمک به وی برای داشتن یک آرزوی ترسناک.
  • پرت کردن حواس یا فرآیند تفکر اجباری می باشد.

درمان با شوک برقی

برنامه های درمان با استفاده از دارو و الکل، همانند شوک برقی و یا داروهای تهوع آور، برنامه هایی هستند .

که جزو تکنیک های مرسوم در بیزاری درمانی می باشند و به فرد کمک می کنند.

تا تمایل آن به یک چیز، به شدت کاهش یابد و یا از بین برود.

برای مثال، برخی از دارو ها می تواند باعث شود که فرد دچار مشکل در اعتیاد شود.

و در هنگام مصرف دارو ها یا الکل احساس بیماری کند.

  • هر چند که این روش ها، جزو روش های مورد علاقه انجمن سلامت ذهن نمی باشد.
  • و درصد موفقیت در آنها، نسبت به سایر روش ها پایین است.
  • ولی همچنان موسسات درمانی زیادی از این روش درمانی.
  • در کنار و همزمان با دیگر اقدامات درمانی، استفاده می کنند.

مجادلات مهمی در رابطه با رعایت اخلاق در روش بیزاری درمانی وجود دارد.

به خصوص در زمانی که پزشک ها، از محرک های دردآور برای درمان استفاده می کنند.

بیشتر متخصصان سلامت روان ، با تکنیک های مورد استفاده در بیزاری درمانی مخالفند.

به غیر از مواردی که خود فرد محرک های تنفرزا را اجرا می کند.

  • برخی از پزشکان مشاهده کردندکه این روش درمان.
  • یک استراتژی بلند مدت بی نتیجه می باشد.
  • چرا که فرد به راحتی می تواند.
  • به سمت رفتارهای نامطلوب کشیده شود.
  • و در نبود محرک های ناخوشایند زندگی کند.
  • همچنین، بیزاری درمانی، همانند سایر تکنیک های رفتاری
  • نمی تواند جزو نیازهای عاطفی عمیق به حساب بیاید.
  • که فرد را به سمت رفتار نامطلوب می کشد.

شماره تلفن

مباحث بیزاری درمانی

  • تکنیک های بیزاری درمانی در تکرار درمانی و یا تبدیل درمانی.
  • که به منظور تبدیل افراد هم جنس خواه به غیر هم جنس خواه.
  • طراحی شده است، هم مورد استفاده قرار می گیرد.
  • تکنیک های آزارنده در شوک های اجرا شده بر روی دستگاه تناسلی فرد اجرا می شود.

یا این تصاویر به فرد نشان داده می شود.

تا در موقعی که فرد تصاویر جنسی مربوط به جنس خودش را می بیند، استفراغ کند.

گروه های زیادی در مخالف با این روش درمانی صحبت کرده اند.

و افرادی که در این روش، آسیب و صدمه دیده بودند.

آن را یک روش توهین آمیز و غیر مفید دانسته اند.

روش تبدیل درمانی

همچنین روش تبدیل درمانی هم برای درمان افرادی مورد استفاده قرار گرفته است.

که ترنس (افرادی که مایل به تغییر ماهیت جنسی خودشان هستند) بوده اند.

در این روش به آنها اجبار می شود تا وضعیت جنسی خودشان را بپذیرند.

و احساسات جنسی خودشان را با جنس زیستی خودشان، تطبیق دهند.

در برخی از موارد، والدین افراد دوجنسه، آنها را به کمپ های نوکیشی.

یا موسسات درمانی می فرستند و امکان اختیار انتخاب درمان از این افراد گرفته می شود.

برخی از ایالت ها، همانند کالیفرنیا و نیوجرسی، معکوس درمانی را برای افراد دوجنسه ممنوع کرده اند.

ایالت های دیگر هم در حال پذیرفتن قوانین این ایالت ها هستند. ادامه مطلب …

روش برخورد روانشناس

روش برخورد روانشناس

روش برخورد روانشناس:روانشناس موفق روانشناسی محسوب می‌شود.

که از خصوصیات شخصیتی ، علمی ، اجتماعی و مهارت های ضروری برخوردار باشد.

الگوی معینی که از تمام خصوصیات و همینطور مهارت ها و شخصیت یک مشاور کارآمد وجود داشته باشد؛موجود نیست.

روش برخورد روانشناس

بهترین ویژگیهای روانشناس

بلکه بهترین توضیح برای ویژگی‌های او شامل موارد:

  • دارای خلقیات خوش و رفتار شایسته با اطرافیان
  • برخوردار بودن از یک طرز فکر مثبت  نسبت به زندگی کردن
  • داشتن اعتماد به نفس
  • مهارت داشتن پیدا کردن نفوذ در رجوع کننده
  • مهارت داشتن در تصمیم گیری در مواقع مطلوب
  • تحمل کردن فشارهای روانی در شرایط های بحرانی
  • مثل شرایط های انتقاد و همینطور تحقیر شدن،
  • فرو بردن خشم و آشکار نکردن آن.

 مهارتهای درک کردن:

  • تمام هیجان های انسانها 
  • غم و همدلی 
  • محبت و صمیمیت و….
  • برخوردار بودن از عقل و ثبات داشتن در فکر .
  • و همینطور  در آخر شناسایی مسائل و مشکلات و همینطور تجزیه و تحلیل کردن آن.

شماره تلفن

 روش برخورد یک روانشناس

خصوصیات روش برخورد روانشناس و وظایفی که به عهده دارد شامل موارد زیر می باشد:

عالم به علم مشاوره 

عالم و دارای نظر در رابطه با مسائل مشاوره و زمینه های آن.

مانند مسائل های مربوط به روانشناسی ، اصول تعلیم دادن و تربیت ، فرهنگی و شغلی و….. باشد.

روش برخورد روانشناس2

مهارت داشتن 

مهارت داشتن در به وجود آوردن یک ارتباط عاطفی با اطرافیان.

مشاورانی که کارآمد می باشند موفق شدن خود را در این می دانند.

که می توانند با ایجاد کردن ارتباط با رجوع کنندگان خود از توجه مطلوب برخوردار شوند و از تهدید شدن دور شوند .

در صورتی که در این گونه ارتباط ،  هر دو احساس امنیت کافی داشته باشد و به عنوان یک افراد حقیقی به عمل بپردازند.

با ایجاد شدن این رابطه خود به خود معالجه کننده محسوب شود.

و این امر بستگی به این دارد که روانشناس به عنوان یک فرد حقیقی به عمل بپردازد.

داشتن خلوص

روانشناس باید انگیزه خود را در رابطه با پذیرفتن مسئولیت مشاوره و کمک کردن به رجوع کنندگان مورد ارزیابی قرار دهد.

و انتظار خود را در رابطه با روانشناسی برای خود خالص کند.

برخی از روانشناسان در بیشتر اوقات از علت‌های  رضایت داشتن فردی  نسبت به روانشناسی معطل نمی باشند .

و بدون داشتن انگیزه به دیگران کمک می‌کنند و به آنها مشورت می دهند .

هیچ گونه انگیزه خالصی در آنها وجود ندارد.

بلکه برای دور شدن از مشکلات فردی خود حاضر می شود که به اطرافیان کمک کنند .

و یا به علت  انگیزه های فردی دیگر مثل اینکه روانشناسی برای او اکنون اعتبار محسوب می شود.

به او اعتماد می‌کنند و اقدام به پذیرفتن مشاوره می کنند.

 

 

منبع: کانون مشاوران ایران


 

مقالات مرتبط: