دلبستگی در دوران کودکی
دلبستگی پیوند عاطفی بین کودک و والدین است. نوزاد درهفته های اول زندگی به مادر خود وابسته است. سه نوع دلبستگی بین والدین و فرزندان وجود دارد : دلبستگی ایمن ، دلبستگی اجتنابی ، دلبستگی آشفته. بهترین حالت ایجاد دلبستگی بین والدین و فرزندان دلبستگی ایمن می باشد.
دلبستگی در دوران کودکی
دلبستگی چیست؟ دلبستگی بین والدین و فرزندان به ارتباط منحصر به فردی که بین فرزندان و بزرگسالان در طول زندگی آنها ایجاد می شود اشاره دارد. دلبستگی به کودکان جوان اجازه می دهد تا با اطمینان و اعتماد به نفس با محیط اطراف خود آشنا شوند.
برای اینکه کودکان از لحاظ احساسی و اجتماعی رشد کنند، مهم است که دلبستگی قوی با مراقبت اولیه در زندگی آنها شکل بگیرد. در اغلب موارد مراقب اصلی توسط مادران انجام می شود.
چگونه دلبستگی بین والدین و فرزندان در مدرسه تاثیر می گذارد؟
طبق تحقیقات انجام شده کیفیت ارتباط والدین و فرزندان تأثیر مستقیمی بر توسعه اجتماعی و عاطفی کودکان و همچنین بر کیفیت آموزش مدرسه دارد. کسانی که در سالهای اولیه زندگی دلبستگی سالمی را تجربه می کنند ، بیشتر احتمال دارد که رابطه مثبت با همسالان خود داشته باشند و در مدرسه بهتر عمل می کنند. رشد سالم نوزادان و کودکان نوپا بیان می کند ، نوزادانی که دلبستگی ناامنی را تجربه می کنند در معرض خطر قرار دارند. این کودکان اغلب دچار مشکلاتی از قبیل بیان کردن احساسات خود، ایجاد روابط دوستانه بین هم کلاسان خود و… می شوند.
چه رفتارهایی باعث دلبستگی ایمن بین والدین و کودکان می شود؟
رفتارهای متعددی برای توسعه دلبستگی ایمن بین والدین و کودکان وجود دارد. دلبستگی ایمن زمانی ایجاد می شود که والدین نیازها و انتظارات فرزندشان را درک کنند و به طور مناسب پاسخ دهند. به عنوان مثال، والدین یک نوزاد نیاز کودک در هنگام ناراحتی را فراهم کند ، با کودکان هم بازی شوند و فرصت اکتشافات جدید را به کودکان بدهند.
چه رفتارهایی باعث دلبستگی ناامن بین والدین و کودکان می شود؟
بسیاری از رفتارهای والدین که منجر به دلبستگی ناامن می شوند، بر مشکلات در جداسازی نیازهای والدین از نیازهای کودک تمرکز می کنند. نمونه هایی از این رفتارها عبارتند از: دخالت در تلاش های کودک برای اکتشاف با کنترل بیش از حد محیط ، نادیده گرفتن نیازهای کودک توسط پاسخ دادن به گرسنگی ، قرار دادن اولویت در برآوردن نیازهای والدین بر نیازهای کودک و ناتوانی در درک آنچه مناسب در جهت توسعه هستند.
نقش حرفه ای در دوران کودکی در ارتقای دلبستگی بین والدین و کودکان چیست؟
- اول، برای متخصص کودکان زودرس مهم است تا قبل از ارائه حمایت از سطح وابستگی بین والدین و کودک، اعتماد با والدین برقرار شود. مشاهده دقیق از تعاملات والدین و کودک به کارکنان اجازه می دهد با نمونه های خاص رفتار کنند و پیشنهادات مناسب ارائه دهند.
- دوم، کمک به والدین در درک نقش و مسئولیت های مربوط به والدین. مدل سازی پاسخ های مناسب برای کودکانی که ناراحت هستند ، می تواند والدین را در دستیابی به تکنیک های جدیدی که در خانه استفاده می شود، کمک کند.
- سوم، کمک به والدین در درک رفتارهای مناسب برای رشد، و ارائه انتظارات رفتاری واقعی آنها. بسیاری از والدین از آنچه که باعث گریه نوزاد می شود، بی اطلاع هستند. پاسخ به نیازهای کودکان منجر به دلبستگی ایمن تر ، فرزندان سالمتر و شادتر می شود.
- در نهایت، مهم است که به والدین کمک کنیم تا منافع و چالش های والدین خود را بازتاب دهند. به عنوان مثال، افسردگی پس از زایمان بر بسیاری از زنان تأثیر می گذارد و تأثیر زیادی بر کیفیت دلبستگی مادر و کودک خواهد داشت. اما بسیاری از زنان در مورد این موضوع تردید دارند. با مراجعه به مرکز خدماتی مشاوره گروه همراه مادران می توانند یاد بگیرند به نیازهای فرزندانشان پاسخ دهند و تعاملات مثبت با آنها را تجربه کنند.
رفتارهای دلبستگی که کودک از خود نشان می دهد :
- لبخند زدن
- گریه کردن
- آواگری
- گریه کردن به هنگام ترک مادر
- جهت یابی چشمی
- چسبیدن
- پنهان کردن صورت در آغوش
- و…
وابستگی نامطلوب دوران کودکی اثرات منفی قابل توجهی برای خود و افراد جامعه دارد. دلایل متاثر از دوران کودکی مربوط به سلامت جسمی و روانی بزرگسالان، از جمله علل عمده مرگ و میر است. وابستگی نامطلوب یک عامل کلیدی در مشکلات والدین است و کودکان را به سوء مصرف مواد، مشکلات خلقی، بی خانمانی، بی پروایی، جنایت و… سوق می دهد.
کانون مشاوران ایران مفتخر است خدماتی از جمله مشاوره تلفنی ، مشاوره خانواده ، مشاوره ازدواج و… را در جهت بهبود روابط خانوادگی به شما ارائه دهد.
