بایگانی برچسب برای: مشاوره کودک تلفنی

 

آیا رفتار پدرها در مقابل کودکان دختر و پسر تفاوت دارد؟

آرزو همه آقایان این است که روزی پدر شوند، برای برخی از آنها تفاوتی ندارد که فرزند آنها دختر باشد یا پسر فقط دوست دارند

یک فرزند تپل‌ومپل و سالم داشته باشند و آن عشق پدری را به پای فرزند خود بریزند در اغلب والدین به سلامتی آنها فکر می‌کنند.

گاهی مواقع دیده و شنیده شده است که پدرانی علاقه شدید به دخترشان دارند

و با یک انس و الفت خاصی به او نگاه می‌کنند که سرشار از عشق می‌باشد.

خیالپردازی دوران کودک

البته این حس که به جنس خاصی از فرزند زیاد می‌باشد در همه مردان یکسانی نیست، یک حس درونی است و برمی‌گردد

که آن مرد در دوران کودکی خود چگونه خیالپردازی داشته و در محیطی که زندگی می‌کرده عواطفی که به او منتقل می‌شده چگونه بوده.

ولی اینکه یک مرد به فرزند دختر علاقه‌مند هست دلیل بر این نمی‌باشد که فرزند پسر خود را نادیده بگیرد

و یا بعد از سونوگرافی متوجه شد که فرزند او پسر است ناراحت و افسرده شود او ترجیحا دوست دارد.

فرزند او دختر باشد و گروهی از مردها هستند که فرزند ایده‌آل آنها پسر می‌باشد،

جنسیت فرزند فقط می‌توانند ایده‌آل آنها باشد و میزان محبت پدرانه در مورد فرزندان فرقی ندارد.

پدران در درجه اول باید بدانند که نوازش، ابراز محبت و گفتن کلمات محبت‌آمیز در رشد فرزند آنها موثر می‌باشد.

البته همانطور که متداول است چون جنس مونت از یک ظرافت خاصی برخوردار است.

و همیشه این مسئله را همه در مورد جنس مونث لحاظ می‌کنند.

به طور ناخودآگاه محبت و نوازش و حتی بازی کودکان با فرزند دختر متفاوت‌تر از فرزند پسر می‌باشد.

و این فرق را نباید به حساب تبعیض بین فرزند گذاشت، خب بیشتر مردها سعی می‌کنند.

در برخورد با جنس مونث از ملایمت بیشتر استفاده کنند و این در مورد فرزند دختر آن هم صادق می‌باشد.

مشکل دختر یا پسر شدن کودک

در بعضی مواقع هم دیده شده که مردان چون می‌خواهند خود یکه‌تاز خانواده باشند و رقیب دیگری حتی فرزند پسر را هم نمی‌خواهند

و بیشتر دوست دارند فرزندان آنها دختر باشد که خود آنها تنها مرد خانواده باشند و البته این رفتار خیلی به ندرت مشاهده شده است.

همانطور که شاهد هستیم خانم‌ها در این برهه زمانی دارای جایگاه رفیع اجتماعی هستند.

و سعی می‌کنند تا در جایگاه مناسب اجتماعی قرار گیرند

شاید یکی از انگیزه‌های مردها باشد که فرزند دخترشان بدون دغدغه دارای جایگاه مناسب اجتماعی می‌شود

و می‌توانند به داشتن یک فرزند موفق افتخار کنند و می‌توان گفت یکی از دلایل می‌باشد ولی دلیل کلی آن نیست.

فرزندان دختر خیلی شیرین و ناز هستند و خود را برای پدران بیشتر لوس می‌کنند.

و به خاطره آن شیرین‌ زبانی‌های که او برای والدین خصوصا پدر می‌‌کنند

علاقه را دو چندان می‌کند و پدر هم تمام عشقش را برای او ابراز می‌کند. ولی در عین حال باید پدران توجه داشته باشند

که فرزند دختر خود را تقریبا از دو سالگی باید آماده برای دوران بعدی زندگی بکنند و برای او محدودیت‌های قائل شوند

و باید از همان دوران کودکی فاصله‌هایی را در نظر بگیرند.

مدیریت رفتار پدر با دختران

پدران باید با صحبت و رفتارهای مناسب این مسائل را مدیریت نمایند.

زیرا دخترها آنقدر با پدران خود ارتباط نزدیک دارند تا جای که دوست ندارند

پدر آنها به غیر خودشان به کسی توجه داشته باشد و در واقع پدر را فقط برای خودشان می‌خواهند و حتی تلاش می‌کنند

مادر را از این رابطه دور نگه دارند در واقع مادر را یک رقیب می‌دانند و این مسئله به مدیریت پدر برمی‌گردد و به فرزند خود گوشزد نماید

که تو دختر دلبند من هستی و مادر تو همسر من هست و هر دوی شما دلبندهای من هستید.

پدران در شکل‌دهی شخصیت زنانه فرزند دختر خود نقش مهمی دارند بنابراین باید حالات زنانگی دختر خود را شناسایی نمایند

و به آنها توجه نمایند مثلا به او بگویند چه لباس قشنگی پوشیدی و چقدر برازنده تو هست،

به او بگویید دختر قشنگ و زیبایم و همچنین هدایای که به او می‌دهد تم دخترانه داشته باشند.

مانند؛ عروسک، گیره مو، گردنبند و از این قبیل وسایل باشد.

پدر باید بدانند حد اعتدال را بر دخترانشان داشته‌ باشند .

اگر بیش از حد به او توجه کنند و او را یک موجود برتر بدانند و یا اینکه به او اهمیت ندهند

و احساسات دخترانه‌شان را در نظر نگیرند در هر دو صورت این فرزند دچار مشکل شخصیتی می‌شود و در آینده او دچار مشکل می‌شود.

رفتار مادر با دختر و پدر

مادر در این رابطه باید بدانند که آنها می‌توانند رفتار موثری بین دختر و پدر داشته‌ باشند.

چون فرزند تا سه سالگی بیشتر با مادر تماس دارد

و مادر می‌توانند نقش جدا کنند بین فرزند و پدر را داشته باشد بنابر این مادران باید به پدران فرصت دهند تا زمان‌های پدر و دختر به تنهای کنار هم باشند

و پدر از عهده کارهای فرزند دختر خود برآید تا این ارتباط قوی‌تر شود و این اوقات برای طرفین بسیار با ارزش می‌باشد.

خانواده‌های تک والد که در آن پدر به نوعی حذف شده است.

بین مادران و دختران رابطه عاطفی شدیدی به وجود می‌آید و فرزند دختر می‌خواهد

به عنوان حامی همیشه در کنار او بماند و وابستگی شدید به مادر پیدا می‌کند و باعث کم شدن اعتمادبه‌نفس او می‌شود.

مادران در این موارد باید مفهوم پدر را در قالب کلمات دیگر به او بیاموزند.

و شخصی دیگری را مانند دایی، پدربزرگ و یا حتی همسر جدید را جایگزین نمایند.

کودکان نیاز به هر دو والدین دارند زیرا هر کدام به نوعی در فعالیت‌های کودک موثر هستند و هیچیک از آنها نمی‌توانند جای دیگر را پر نمایند.

 

منبع: مقالات کانون مشاوران ایران

---

چرا کودکان از مدرسه رفتن می‌ترسند: همه اولین روز مهر ماه را به یاد دارند روزی که برای اولین بار پیش‌دبستانی را شروع کردید.

و شاید هم کلاس اول بودن را تجربه کردید.

علت ترس کودکان از مدرسه

همه بچه‌ها با والدین خود با لباس‌های نو و کیف‌های رنگارنگ پا به محیطی به عنوان دبستان و یا پیش دبستانی می‌گذارند.

برخی کودکان سرشاد و پر از ولوله و خنده و برخی آنها دامن‌های مادران خود را گرفته و گریان هستند.

ولی علل این رفتارهای کودکان چیست و چرا برخی شاد و برخی گریان هستند.

در بحبوحه شروع کلاس‌های درس خصوصا برای کودکانی که برای اولین بار به دبستان و یا پیش‌دبستانی می‌روند خیلی مبهم است.

و برخی از آنها تصور نامبهم در ذهن دارند دچار ترس و اضطراب می‌شوند.

وظیفه والدین است که کودکان را از محیط دبستان مطلع کنند و آنها را برای ورود آماده سازند.

کودکان در روزهای که به مدرسه می‌روند چون دچار ترس هستند و شاید میزان اعتمادبه‌نفس آنها پایین می‌باشد.

برای نرفتن به مدرسه دلایل متفاوتی می‌آورند تا خانواده را قانع کنند و بلکه در آن روز در خانه بمانند.

برخی آنها بیماری را بهانه می‌کنند و صبح که از خواب بیدار می‌شود بهانه دل درد و سردرد و امثال اینها را دارند.

ولی شما این حرف‌های او را نادیده بگیرید و تلاش کنید که او را به مدرسه بفرستید.

و به او بگویید حتی تو یک درجه تب هم ندارید و اگر هم ناچار شدید که او را در خانه نگه‌دارید به کودک خود گوشزد کنید

که حالت خوب نیست و نمی‌توانی از رختخواب بیرون بیاید و تمام روز باید در رختخواب بمانی و یک روز سختی خواهی داشت.

کودک در مواردی دچار اضطراب و ترس می‌شوند:

 

•  محیط جدید:

کودکان هنگامی که برای اولین بار به مدرسه می‌روند طبعا روبرو شدن با یک محیط جدید احساس نگرانی می‌کنند.

بهتر است والدین با فرزند خود در مورد نخستین روز مدرسه‌اش صحبت کنند و محیط جدید را برای او توجیه کنند تا از نگرانی کودک بکاهند.

زیرا وقتی آنها متوجه می‌شوند که محیط جدید چگونه است نگرانی آنها کم می‌شود.

به فرزند خود گوشزد کنید که در آن محیط همه بچه‌ها در سن او دارای وضعیت بیگانه هستند.

و هیچ دوستی ندارند و باید همه با هم دوست شوید و در آن محیط با هم رفتار دوستانه داشته باشید.

و با محیط و دوستان جدید عادت کنی و در صورت امکان تلاش کنید تا چند روز اول کودک را تا مدرسه و از مدرسه به خانه همراهی کنید.

و بیشتر با او درباره محیط جدیدش صحبت کنی و به او آموزش رفتار با دوستان جدیدش را بدهید.

 

•  ترس از تجربه:

برخی از کودکان که روبرو شدن با موقعیت‌های جدیدی که برایشان پیش می‌آیید.

ترس دارند و نمی‌دانند چگونه در آن موقعیت رفتار نمایند.

بهترین راه این است که والدین به کودک یاری برسانند .

در هنگام درس خواندن به او کمک کنید تا احساس آمادگی کند و به یادآور شوید که او باهوش است.

و درس‌هایش را به خوبی فرا می‌گیرد و مطمئن هستید از عهده درس‌هایش برمی‌آید.

 

•  ترس از جمع:

اغلب کودکان در پایه اول و پیش‌دبستانی چون برای اولین بار است از محیط خانه دور می‌شوند.

از برخورد با افراد دیگر در محیط جدید دچار ترس و اضطراب می‌شوند از این که بخواهند در جمعی قرار بگیرند.

و مورد قضاوت واقع شوند و شاید آن جمع او را نپسندد و طرد شود همه آنها باعث نگرانی او می‌شود.

والدین باید به کودک خود یاد دهند به جای کنار کشیدن از بچه‌های همسن خودش با آنها دوست و وارد جمع آنها شود.

باید به آنها راه‌های مختلف دوست‌یابی را آموزش دهند.

کارشناسان معتقدند برای تقویت سلامت روانی کودک باید به کودکان مهارت‌های اجتماعی، روش‌های حل مسئله

و رفع درگیری را بیاموزیم تا آنها سنجیده‌تر در اجتماع رفتار نمایند.

 

•  تنش:

کودکان هنگام برخورد با شرایط نابسامان در محیط‌های جدید که دور از خانواده هستند دچار اضطراب و استرس می‌شوند.

و نمی‌دانند که باید چگونه رفتار کنند.

والدین بایداز قبل راجع به این شرایط با او صحبت کرده باشند و اگر نیاز بود به فرزند خود یاری دهند.

و در موقعیت‌های پرتنش به دنبال چاره‌ای باشند و به این روش به آنها بیاموزند.

که چگونه درچنین مواقعی با مشکل خود برخوردی سازنده داشته باشند.

 

• شکست:

کودکان همیشه از انجام تکالیف‌شان که سخت نگران هستند و احساس می‌کنند.

که توان انجام آن را ندارند یا اینکه از عهده سوالاتی که از آنها می‌شوند نمی‌توانند بربیایند.

شما سعی کنید اعتمادبه‌نفس آنها را بالا ببرید و به آنها یادآور شوید که هرکسی ممکن است اشتباه کند.

•  فعالیت گروهی:

اغلب کودکان به انجام فعالیت‌های گروهی علاقه‌مند هستند.

مثلا دوست دارند در ورزش‌های دسته‌جمعی و یا حتی در گروه سرود و از این دسته فعالیت‌ها‌ انجام دهند.

در هنگام مشورت به او یادآور شوید که در کارهای گروهی امکان شکست می‌باشد .

مثلا اگر عضو تیم مدرسه شد فکر نکند که حتما باید تیم مدرسه آنها برنده باشد.

و یا اگر در گروه سرود شرکت کرد باید بداند که همیشه او نباید بهترین سرودها را بخواند کودک باید بیاموزد.

در کارهای گروهی برد و باخت مهم نیست فقط آن هماهنگی بین گروه مهم است.

و یا در گروه هنری مهم نیست که او چه نقشی دارد و یا چه آوازی را می‌خواند مهم اجرای آن است.

 

•  نمره:

کودکان معمولا در محیط اطراف خود از دیگران به غلط شنیده‌اند که نمره بالا ملاک است.

و او در هنگام درس خواندن همیشه استرس نمره را خواهد داشت و فکر می‌کند اگر در درسی نمره بالا نگیرد نمی‌تواند بهترین باشد.

والدین باید به فرزند خود یادآور شوند که ملاک آنها درس خواندن و درک او از درس و مفاهیم می‌باشد نه نمره بالا.

 

• فشار همسالان:

والدین همواره باید با فرزندان خود در مورد ارتباط‌شان با همکلاسی‌هایشان صحبت کنند.

و از وضعیت رابطه و رفتار آنها با یکدیگر آگاه باشند و اگر آنها رفتار نامطلوب با همکلاسی دارند راهنمایی کنند.

که چگونه رفتار مطلوب داشته باشند و به آنها جرات بدهید تا در مورد نگرانی‌هایشان در مدرسه با شما صحبت کنند.

و شما به آنها یاد بدهید که چگونه با آنها مقابله کند و به طور مستقل مشکلات خودش را حل کند.

 

• نیاز در خانه:

در برخی از کودکان ترس از مدرسه رفتن تنها به محیط مدرسه برنمی‌گردد.

می‌تواند علت در خانه باشد، شرایط خانواده به گونه‌ای است که کودک احساس می‌کند در زمانی که او در مدرسه به سر می‌برد .

اتفاقی برای والدینش بیفتد، لذا والدین باید تلاش کنند که این دل نگرانی او را از بین ببرند.

و به او اطمینان دهند که در نبود او هیچ مشکلی پیش نخواهد آمد.

مشاوره کودک و امور مربوط به آن بهترین سایت مشاورخانواده سال ۱۳۹۱٫ ۴٫۶

منبع: کودک و نوجوان

---

کانون مشاوران ایران

 

 

آشنایی با مسائل جنسی کودکان:تمام ساختار شخصیت که انشعابات آن بسیار وسیع و گسترده است، فقط بر اساس یک طرح و چارچوب جنسی بنا شده است.

آشنایی با ساختار رشدی کودکان

کارکردها و الزامات جنسی لزوما نقش خودسرانه را در ساختار رشدی کودک ایفا نمی‌کنند.

برعکس، سلسله وسیع واقعیات و رفتارها که مستقیما یا به طور غیر مستقیم به جنس مربوط می‌شود.

باید به یک مجموعه بسیار پیچیده شبیه باشد، یعنی شخصیت رشد.

وقتی از یک کودک سوال می‌شود «تو دختر هستی یا پسر؟» پسر به گونه صحیح به این پرسش جواب می‌دهد.

و گاهی بسیاری از بچه‌ها فقط با گفتن نام خود به این پرسش جواب می‌دهند.

تعدادی دیگر نیز با یک انکار شدید، جواب می‌دهند: «من دختر نیستم!»

گوناگونی و مضامین تمامی این جواب‌ها، نشان می‌دهند که با چه شیوه‌های مختلفی، شخصیت و جنس با هم ممزوج شده‌اند.

کودک پس از ایجاد قوه تمیز عقلانی صحیح در رابطه با جنس خویش،

باز هم نیاز به سال‌های زیادی دارد تا نقشی را که به عنوان پسر یا دختر به او محول شده، تشخیص داده و انجام دهد.

اثر تربیتی، به خودی خود در آغاز باید اختلافات جنسی مشخصی را پیش‌بینی کند.

در هر حالتی، نتیجه نهایی این است که هر جنس، گرایش به سوی ایفای نقشی دارد که برای او تعیین شده است.

با این حال کودک باید به طور فعال این نقش را کشف کند و با آن سازگاری یابد.

رفتارهای جنسی کودکان

برای والدین، کمک به فرزند (چه دختر باشد و چه پسر) وظیفه سنگینی است، تا او نقش خود را در چارچوب جامعه بیابد.

برای آمادگی بیشتر در پیش‌آمدها، والدین باید انواع حوادثی را که احتمال دارد از طرف کودکان دیگر برای کودکانشان پیش آید، شناسایی کنند.

با این حال هدف اساسی باید حمایت از یک اعتماد دوجانبه آسان بین پدر و فرزند، و مادر و فرزند باشد.

یک سری اختلافات عمده فردی در رابطه با شدت خصوصیات و عملکردهای جنسی در بزرگسالان مانند کودکان وجود دارد.

مشکلاتی را که کودک مطرح می‌نماید، شدیدا دربردارنده اثر و علامت رفتار شخصی والدین است.

خط‌ مشی نامناسب یک شور و هیجان، تنها زمانی قابل احتراز است که مادر با دقت در شخصیت و مجموعه رشد کودک، آن را تعبیر و تفسیر کند.

کودکان زرنگ، خیلی زود بسیاری از چیزها را می‌فهمد.

ولی کودکان دیگر آنقدر «کند» و «ساده» هستند که باید کم‌کم به آنها آگاهی داد  و آگاهی این آگاهی تکرار شود.

بعضی از کودکان بر اساس یک شناخت واقع‌گرایانه، از تولید مثل حیوانات، برای خود نتیجه‌گیری کرده و از این اطلاعات در رابطه خود همگامی می‌کنند.

 

تمایلات جنسی دختران و پسران

گاهی پسرها بیشتر مایل به جمع‌آوری اطلاعات جنسی از منابعی غیر از محیط خانواده هستند.

آنها در بازی‌ها و کشفیات تجربی، بسیار فعال و سمج هستند.

اگر پسرها و دخترها را به صورت گروهی با هم مقایسه کنند.

این دخترها هستند که میل دارند بسیار زود علاقمندی خود را به مسائل جنسی نشان بدهند.

زمینه پرسش‌های آنها بسیار گسترده بوده و نسبت به جمع‌آوری اطلاعاتی که توسط کودکان دیگر داده می‌شود، به محرک کمتری نیاز دارند.

با کشف تدریجی نقش‌های جنسی و سازگاری با آن کم‌کم غریزه جنسی نیز ظهور می‌یابد.

حال این سوال مطرح می‌شود که غریزه جنسی چیست؟

از لحاظ اجتماعی و اخلاقی چه جایگاهی دارد و چگونه باید ارضا شود؟

در وجود بشر سائقه‌های مختلفی نهاده شده است که همه آنها باید از راه طبیعی خود ارضاء شوند.

بسیاری از این سائقه‌ها مشترک بین انسان و حیوان است.

آن‌جا که عقل حاکم و راهنمای آنها باشد، جنبه انسانی دارد.

و اگر عقل در هدایت این غریزه‌ها دخالتی نکند، صرفا جنبه حیوانی خواهد داشت.

اگر در پاسخ دادن و ارضاء کردن بعضی از نیازها کم‌توجهی شود و یا اصلا توجهی نشود، عقل و جسم تحت تاثیر قرار میگیرد.

و از مسیر طبیعی خود خارج می‌شود و در صورت افراط نیز موجب مرگ آدمی می‌شود.

سائقه جنسی چیست؟

اما سائقه جنسی این‌چنین نیست؛ سائقه جنسی از جمله نیازهای آینده انسان است.

یعنی از ابتدا فعال نیست و در زمانی خاص با مقدمه‌ها و محرک‌های مختلف فعال می‌شود.

کم‌توجهی به غریزه جنسی نه‌تنها موجب ضایع کردن عقل نمی‌شود، بلکه عقل حاکم بر او می‌شود و آن را مورد امر و نهی قرار می‌دهد.

هرگاه عقل شرایط را مناسب دید، آنگاه افسار و زنجیر غریزه جنسی را سست می‌کند تا به فعالیت برای نیل به هدف که تداوم نسل است، بپردازد.

و در هر زمان که این هدف حاصل شد، جنس در مهار عقل است.

در واقع غریزه شهوت‌های جنسی یکی از قوی‌ترین غرائز انسانی است .

که اگر به موقع رسیدگی و ارضا نشود، منجر به ناکامی‌ها و شکست‌های عمیق می‌گردد.

ارضای غرائز جنسی و کیفیت این تمایلات یکی از مسائل مهم علمی و دینی است و دانشمندان درباره آن نظریه‌های متفاوتی ابراز داشته‌اند.

در تمدن اسلام، در صورتی که باعث سلب آزادی دیگران نشود و نظم و انضباط اجتماع بر هم نخورد.

با رعایت هدف رسیدن به کمالات روحانی و صفات عالی انسانی، این غرائز ارضا می‌شوند.

در حالی که در غرب برای ارضای غرائز جنسی، آزادی زیادی بدون توجه به مصالح و منافع فرد و اجتماع و خانواده‌ها داده شده است .

و در نتیجه دختران و پسران، دچار تندروی‌ها و فساد اخلاقی شده‌اند.

بنابراین پیروی بی‌قید و شرط از هوس و هواهای نفسانی آزادی نیست، بلکه بردگی و بندگی محض است.

آزاد مرد و آزاد زن کسی است که با ن یروی ایمان و عقل و توانایی اخلاقی، خود را از تمام قیود و بندگی و مخصوصا شهوات جنسی برهاند.

حضرت علی(ع) در حدیثی فرموده است: خشم و شهوت دشمن‌ترین دشمنان بشرند.

با پرورش دینی و مهار کردن این دو غریزه سرکش خطرناک، انسان به بالاترین درجه فضیلت می‌رسد.

و انسان برای رسیدن به این فضیلت باید صفات انسانی را مستحکم کند.

رشد غریزه جنسی از ۶ ماهگی تا ۳ سالگی

• در ۶ ماهگی کودک متوجه عضو تناسلی خویش می‌شود.

و این دریافت در طی بسیاری از اکتشافات حسی – حرکتی که در این مرحله یافت می‌شود، به دست می‌آید

مثلا:

• کودک به دست‌ها، پاها و انگشتان خود و… پی می‌برد.
• در ۱۸ ماهگی اصطلاح عمومی «نی، نی» برای پسرها و دخترها به کار می‌برد.
• در ۲ سالگی به والدین خود علاقه زیادی نشان می‌دهد.
• هنگام خواب آنها را می‌بوسد، اندام تناسلی خود را با نامی که به «ادرار» می‌گویند، می‌نامد.
• از نوع لباس و کوتاهی موی سر، پسرها را از دخترها تشخیص می‌دهد.

بین بزرگ‌ترها، با اصطلاح عمومی «خانم» و «آقا» تفاوت می‌گذارد، اما برای نامیدن کودک، اسامی خاص آنان را می‌گوید.

 

در ۵/۲ سالگی:

• با اندام‌های جنسی مخصوص خود آشنایی دارد.
•  ممکن است هنگامی که لخت باشد، آنها را لمس کند.
• می‌داند که مانند پدرش یک پسر است و با دخترها و مادرش اختلاف دارد (و برعکس).
• می‌داند که پسرها و پدرها اندام تناسلی مخصوص به خود را دارند.
• بین جنسیت کودکان با استفاده از اصطلاحات جنسی «پسر» و «دختر» فرق می‌گذارد.
• هنگامی که در مورد جنسیتش سوال کنند، تعلق به جنس مخالف را انکار می‌کند: «من دختر نیستم.»

 

در حدود ۳ سالگی:

هنگامی که جنسیتش را از او می‌پرسند، جنس خاص خود را بیان می‌کند:

• «من یک پسر هستم.».
• به ازدواج علاقه دارد، میل دارد که با افراد دیگر ازدواج کند!
• در طول بازی، جنس‌ها را از هم تشخیص نمی‌دهد.
•  علاقه موقتی و قابل تغییری به یک «دوست» از جنس مخالف دارد.
• گاهی ممکن است در طول بازی سوالات عجیبی بپرسد.

که شما تصور کنید کودکتان خیلی بیش از حد می‌داند، ولی غالبا این سوال‌ها به یکباره از ذهن خود برمی‌خیزد و گاها به صورت اتفاقی اینگونه سوالات را می‌پرسد.

۶-۴ سالگی

۵/۳ سالگی :

• علاقمندی به نوزادان را آغاز می‌نماید
• «هنگامی که نوزاد می‌آ‌ید، چه می‌تواند بکند؟
• او از کجا می‌آید؟»
• و اکثر بچه‌ها آن‌چه را که مادر می‌گوید و توضیح می‌دهد که نوزاد در درون او رشد می‌کند، درک نمی‌کنند.

 

در ۴ سالگی:

• با دست آلت تناسلی خود را می‌گیرد.
• بسیاری از تمایزات بین بچه‌ها، بر اساس جنسیت انجام می‌شود.
• ممکن است جواب مادر را که می‌گوید نوزاد در شکمش رشد کرده است بپذیرد.
• سوالاتی در رابطه با این‌که نوزاد چگونه از شکم مادر خارج می‌شود، مطرح می‌کند.

 

در ۵ سالگی:

• در ۵ سالگی بازی‌های جنسی را کمتر انجام می‌دهد و بسیار عفیف است.
• بچه‌ها هنگامی که لخت هستند غالبا کمتر خود را به یکدیگر نشان می‌دهند.
• ممکن است کودک از خود بپرسد چرا پدرش مانند مادرش سینه ندارد.
• یا خواهرش آلت تناسلی مردها را ندارد.
• بعضی کودکان ۵ ساله مایلند جنسیت خود را عوض کنند.
• در بازی کمتر «جنس»ها را از هم تشخیص می‌دهد.
• دورانی را که در شکم مادرش بوده است، تجسم می‌نماید.

 

دوباره شروع به پرسیدن می‌کند:

«نوزادها از کجا می‌آیند؟»

و هر پاسخی را که دریافت می‌کند، قبول کرده و بدون این‌که چیزی از آن بفهمند آن را تکرار می‌کنند.

 

 ۶ سالگی:

•  آگاهی مشخصی به اختلافات ساختار بدنی بین «جنس‌ها» پیدا می‌کند.
• به بازی‌های جنسی می‌پردازد.
• پرستار بازی می‌کند و دماسنج‌های مقعدی را به کار می‌برد.
• در اختلاف‌گذاری بین مذکر و مونث، دچار نوعی سردرگمی می‌شود.
• کودک دوست دارد با یک نفر از جنس مخالف و اغلب با یکی از والدینش ازدواج کند.
• به اصل و مبدأ وجودی نوزادان، به حاملگی و تولد، علاقه و توجه پیدا می‌کند.

 

باز می‌پرسد که:

• نوزاد چگونه به وجود می‌آید .
• و این پاسخ را که نوزاد در شکم مادرش رشد می‌کند و از یک «تخم» به وجود می‌آید، قبول می‌کند.

 

اگر دوستان بزرگ‌ترش پیش او از روابط جنسی صحبت کنند، کودک مضطرب می‌شود.

و معمولا درباره آن از مادرش سوال می‌کند.

غالبا در اینطور مواقع مادران هستند که بچه‌ها از آنها سوال می‌پرسند.

مادران هم باید تا جایی که می‌توانند اطلاعات خود را در این زمینه‌ها بالا ببرند تا بدانند چه جوابی به کودک خود بدهند و آنها را آگاه کنند.

۹-۷ سالگی

 ۷ سالگی:

به تفاوت‌های جنسی کمتر توجه می‌کند و بازی‌های جنسی انجام می‌دهد.

به نقش و ویژگی‌های جنسی دخترها و پسرها توجه می‌کند.

• به تولد یک بچه در خانواده علاقه شدید دارد .
• به طور کلی تقاضای یک نوزاد هم‌جنس خود را دارد.
• به حاملگی مادرش توجه و علاقه پیدا می‌کند.
• از رشد نوزاد بسیار متعجب می‌شود.
• می‌خواهد بداند که نوزاد چگونه تغذیه می‌کند.
• با دانستن اینکه نوزاد از دو دانه (یا دو تخم) یکی از طرف مادر و یکی از طرف پدر به وجود می‌آید قانع می‌شود.

 

گاهی جزئیاتی در مورد تولد می‌پرسد:

• مادرش کجا خواهد بود؟
• نوزاد چگونه خارج خواهد شد؟»

 

۸سالگی:

• در ۸ سالگی توجهات و علائق بسیار بالا به کشفیات جنسی و بازی‌ها دارد.
• از نگاه کردن به بدن لخت دیگران، صحبت کردن بی‌پرده، خندیدن به حالت تحریک‌آمیز و پچ‌پچ کردن، لذت می‌برند.
• دخترها شروع به پرسیدن سوالاتی در مورد عادت ماهیانه می‌کنند.
• پسرها متوجه دختران زیبا و دختران متوجه پسران خوش‌تیپ می‌شوند.
• گروه‌های زوجی دختر – پسر، در بازی کمتر مشاهده می‌شود.
• علاقه محبت‌آمیز شدیدی به نوزاد نشان می‌دهد.
• اطلاعات بسیار مشخصی در رابطه با جای نوزاد در شکم مادر، درخواست می‌کند.

 

بعضی از دخترها از خود می‌پرسند:

• «نقش پدر در تولید مثل چیست؟»

 

۹ سالگی:

•  با دوستان هم‌جنس خود به مبادله اطلاعات در مورد مسائل جنسی می‌‌‌پردازد.
• به شرح جزئیاتی در مورد اعضای مخصوص خود و عملکرد آنها علاقمند می‌شود.
• ممکن است از این‌که در حالت لخت، خود را به پدر و مادرش نشان دهد (به جنس مخالف) اجتناب کند .
• در بازی، «جنس»ها از هم جدا می‌شوند.
• هنگامی که مختلط هستند، ممکن است اتفاقاتی ناخوشایند روی دهد. ممکن است نگران روند تولید مثلی خود باشند.

مشاوره کودک توسط مشاور کودک، دکتر مشاور کودکان،مشاور کودک خوب، در مراحل مشاوره کودک در خانواده، مشاوره کودک

در مدرسه و مشاوره کودک در بین هم کلاسی ها و دوستان و اقوام خانوادگی انجام پذیر است.

 

منبع: کودک و نوجوان

---

کانون مشاوران ایران