سندروت تورت یک اختلال عصبی است که با ترکیبی از حرکات و صداهای ناخواسته که آنها را تیک نامیده اند، مشخص می شود.
نشانه های پرش عضلانی، بیش فعالی و اختلالات یادگیری نشانه های این سندرم هستند.
شروع اختلال تورت
شروع این اختلال پیش از سن شانزده سالگی و معمولا در سن پنج سالگی می باشد.
معمولا تیک ها به عنوان یک تهدید برای سلامت عمومی افراد محسوب نمی شوند، اگرچه حرکت ها مانند تکان دادن سر می تواند دردناک باشد.
با این حال، کودکان و بزرگسالان مبتلا به سندرم تورت ممکن است مشکلاتی مانند دور بودن از جامعه، خجالت و عدم اعتماد به نفس را تجربه کنند.
افرادی که از تورت رنج می برند، به شدت خانواده هایشان را تحت تأثیر قرار می دهند.
زیرا علت رفتار غیرطبیعی آنها را پزشکان به خوبی نمی فهمیدند.
اکثر آنها به اشتباه تشخیص داده می شدند و گفته می شد که :
مشکل آنها ریشه در اختلالات عاطفی دارد و همچنین درمان مناسبی را دریافت نمی کردند.
اکنون می دانیم که سندرم تورت یک اختلال نوروبیولوژیک است که علائم و نشانه هایش بر رفتار ادمی تاثیر می گذارد.
اگر معلمان دانش کافی در مورد علائم این سندروم داشته باشند، بسیار مفید است.
زیرا اغلب با کودک برخورد می کنند و می توانند رفتار آنها را در بلند مدت ببینند.
اکنون پذیرفته شده است که بیماری و مشکلات مرتبط با آن اختلالات ارثی داشته و اغلب ما می توانیم بسیاری از نشانه های بیماری را مشاهده کنیم.
از جمله تیک های عصبی و رفتارهای مرتبط با آنها در سایر اعضای خانواده بیمار و البته،همانند سایر اختلالاتی که به ارث برده می شوند.
والدین این بیماران احساس گناهی در مورد انتقال ارثی این مشکل به فرزندانشان دارند.
عوارض جانبی احتمالی سندرم تورت
بنابراین، باید توجه داشت که هنگام صحبت در مورد مشکلات بیمار تعدادی عوارض جانبی احتمالی برای سندرم تورت وجود دارد مانند:
افزایش وزن، سرگیجه و ضربان شدید قلب.
ممکن است عدم اعتماد به نفس، علائم افسردگی،اضطرابی در مدرسه یا حتی واکنش های شدید آلرژیک وجود داشته باشد.
در نتیجه، داروهایی که می توانند به بیمار کمک کنند، توانایی کودک را برای تمرکز و یادگیری در مدرسه کاهش می دهند.
علاوه بر این، در حالی که این داروها علائم بیمار را کاهش می دهد، به ندرت می توانند این علائم را از بین ببرند.
بنابراین استفاده از این داروها در واقع یک معامله است و پزشک و خانواده بیمار با هم تصمیم می گیرند که آیا مزایای آنها برای مقابله با مشکلات آنها مفید است یا خیر.
گونه های اختلال تورت
تورت ها می توانند به شیوه های زیر باشد:
صوتی: مانند سرفه یا بلند گفتن کلمات
جسمی (جنبش): مانند جنباندن سر و یا پریدن به بالا و پایین
ساده: حرکت کوچک و یا ایجاد یک صدا
مجتمع: انجام یک سری از حرکات فیزیکی و یا بیان یک عبارت طویل
شیوع اختلال تورت
شیوع این نوع اختلال حداقل یک نفر در هر دو هزار نفر تخمین زده می شود.
با این حال، اگر اختلال تورات و علامت های متعددی از علامت ها در یک طیف ژنتیکی در نظر گرفته شود.
براساس برخی مطالعات، شیوع این اختلال تا یک نفر در هر دویست نفر نیز می باشد.
نسبت مردان به زن حدود سه به یک است و به نظر می رسد :
پسرانی که از مادران مبتلا به اختلال تورت به دنیا می آیند بیشتر در معرض خطر ابتلا به بیماری هستند.
ارتباطی بین اختلال تورت و اختلال بیش فعالی یا کمبود توجه و اختلال وسواس فکری:
ممکن است وجود داشته باشد این اختلال اختلالی عضوی می باشد.
بستگان بیماران مبتلا به این اختلال در معرض خطر بیشتری برای توسعه آن هستند و همچنین برای یک اختلال دیگر تیکی.
به گفته برخی از محققان، این اختلال به عنوان یک بیماری ارثی به ارث می رسد.
تغییرات الکتروانسفالوگرافی غیرمستقیم در ده تا شصت درصد بیماران دیده می شود.
و در مطالعه مغز آن ها نشان می دهد حدود ده درصد از بیماران دارای اختلالات غیر اختصاصی هستند.
